Beste wijnbouw(st)er,

Het weer was tot nu toe fantastisch: warm en droog zodat er nauwelijks dreiging was voor schimmels. Laten we hopen dat dit nog even aanhoudt maar we merken nu reeds de opkomst van de ochtenddauw. 
Duimen dus!
Ik was sterk verbaasd over het aanbod aan nieuwsberichten. Toen ik met m’n voorbereidingen klaar was, bemerkte ik dat ik bijna 40 pagina’s had verzameld. Ook na enige ‘uitdunning’ bleef er een flink pakket over. Het is dus een stevige nieuwsbrief geworden…
Veel plezier en laat weten wanneer je suggesties, op- of aanmerkingen hebt.
De trouwe lezers zijn al lang niet meer uitsluitend wijnbouwers, maar ook de betere ‘wijnprofessionals’ die wat meer diepgaande kennis zoeken. De maandelijkse oplage gaat nu richting de 4 cijfers, dus enige kwaliteits-feedback is steeds welkom.

Bron: Meninger Wine Business International

Wanneer hij zijn aandacht niet richt op zijn invasie van Oekraïne, hebben de Russische president en zijn entourage een bijzondere interesse in wijn. Vorig jaar haalden wetten die toelaten dat binnenlandse wijn op officiële etiketten als shampanskoe wordt beschreven, terwijl champagne alleen 'mousserende wijn' genoemd kan worden, de krantenkoppen. Maar, zoals Sergey Panov onthult, andere zetten waren veel belangrijker.

Inkerman-vestiging in de Krim

Vorige week was Rusland gastheer van het St. Petersburg Economic Forum, een evenement dat vroeger Ruslands antwoord op Davos wilde zijn. Het is niet verwonderlijk dat, gezien de recente gebeurtenissen, het forum van dit jaar een minder internationaal evenement was dan in het verleden en de wijnkaart weerspiegelde deze verandering. Frankrijk en Italië zijn vervangen door de Krim en Krasnodar. Een goed geïnformeerde en oplettende lezer is misschien ook opgevallen dat bijna alle wijnen op de lijst - Inkerman, Divnomorskoe, Novy Svet - werden geproduceerd door wijnhuizen die toebehoren aan of nauw verbonden zijn met Yuri Kovalchuk, een belangrijke bondgenoot van Vladimir Poetin.

Een van de sprekers op de tweede dag van het forum was Dmitriy Kiselev, presentator van een politiek tv-programma, maar hier in zijn nieuwe rol als hoofd van de Federal Self-Regulatory Organization of the Association of Winegrowers and Winemakers of Russia (FSRO AWWR).

Rusland streeft er onbeschaamd naar om geïmporteerde wijnen te vervangen door zijn eigen wijnen. Sinds 2020 profiteren producenten van wijnen van Russische druiven van belastingaftrek. Nu gaat het verder, met de aankondiging van Kiselev dat de overheid alleen druiventelers gaat subsidiëren die druiven van Russische oorsprong gebruiken. Wie geïmporteerde planten plant, krijgt geen vergoeding voor hogere plantmateriaalkosten.

Volgens de Russische publicatie Simple Wine News bedragen de kosten voor het planten van één hectare momenteel 1-2 miljoen roebel (€ 18.400-36.800). Dit cijfer moet worden afgezet tegen subsidies van 375.000 roebel (€ 6.900)/ha in Krasnodar Krai en 700.000 roebel (€ 12.900)/ha op de Krim.

Geïmporteerde wijnstokken vormen een aanzienlijk deel van de aanplant. Er waren ongeveer 25 m(iljoen) zaailingen nodig voor de 6.950 ha nieuwe wijngaarden die in 2019 werden geplant. Daarvan konden Russische kwekerijen slechts 5,7 m leveren (in de zuidelijke regio van Krasnodar produceert de kwekerij van Krai Rentop-Agro een miljoen zaailingen per jaar; concurrenten Ariant en Fanagoria produceren respectievelijk 3 m en 0,7 m. Op de Krim produceren Alma Velli en Kachinsky elk ongeveer een half miljoen.

De wetgeving van 2020 die vereist dat Russische wijn wordt geproduceerd van in eigen land geteelde druiven en het gebruik van bulkimport voor dit doel verbiedt, heeft geleid tot een vermindering van de volumes. Begin 2021 daalde de productie van mousserende wijn volgens lokale rapporten met een derde. Vadim Drobiz, directeur van het Centrum voor Onderzoek naar Federale en Regionale Alcoholmarkten, zei dat de productie in de loop van het jaar met 40% zou dalen en dat "het in het beste geval mogelijk zal zijn om dit tekort in 10-15 jaar weg te werken."

 Yuri Kovalchuk: Mediamagnaat...

Als het beperken van het gebruik van geïmporteerde wijnstokken dit proces nog verder lijkt te vertragen, wordt dit verklaard door de relatie tussen Vladimir Poetin en een van zijn naaste bondgenoten: Yuri Kovalchuk. Zoals Forbes meldde in een stuk over Kovalchuk met de kop "Maak kennis met de oligarch die Poetin in het oor fluistert", heeft hij het spectaculair goed gedaan buiten het huidige regime.

"Meer dan $60 miljard aan staatsactiva werden tussen 2004 en eind 2007 door Gazprom naar Kovalchuk's Rossiya Bank en entiteiten die eigendom waren van andere Poetin-bondgenoten gesluisd". Deze cijfers kwamen uit een onderzoek uit 2008 door Vladimir Milov en voormalig vice-premier Boris Nemtsov die op 27 februari 2015 's nachts op de Bolshoi Moskvoretsky-brug werd vermoord.

Naast zijn bankbelangen controleert Kovalchuk een aanzienlijk deel van de Russische media. Een volledige lijst van de activa van zijn National Media Group en Sogaz, de door de staat gerunde verzekeringsmaatschappij waarin hij en zijn wijn een aanzienlijk aandeel hebben, zou meerdere pagina's in beslag nemen. Het omvat zeven van de tien populairste tv-zenders en de sociale netwerken Vkontakte en Odnoklassniki, met een maandelijks publiek van respectievelijk 72 miljoen en 23 miljoen gebruikers. Hij is, zoals Forbes het uitdrukte, "aan de frontlinie van de desinformatieoorlog, de partijlijn beherend". Hij werd in 2014 op de Amerikaanse sanctielijst geplaatst ten tijde van de annexatie van de Krim, samen met de Rossiya Bank waarvan hij de grootste aandeelhouder is.

En als het op macht aankomt, in de woorden van de Russische journalist Mikhail Zygar, vestigde Kovalchuk zich als de de facto tweede man in Rusland, de meest invloedrijke onder de entourage van de president.

...en de grootste wijnboer van Rusland

Kovalchuk is ook belangrijk voor de Russische wijnindustrie. Het is algemeen bekend dat twee wijnmakerijen op de Krim, Massandra (4.000 ha) en Inkerman (2.700 ha) eigendom zijn van of beheerd worden door structuren die verband houden met Kovalchuk. Massandra staat erom bekend dat het in 1894 met de steun van de Russische keizerlijke familie is gesticht en beschikt over een kelder met een miljoen flessen, waaronder enkele die de revolutie van 1917 hebben overleefd.

Vóór de annexatie behoorde Massandra tot de Autonome Republiek van de Krim. In 2014 leidde de komst van speciale eenheden van het Russische leger tot de ‘verkiezing’ van een nieuwe directeur, zes jaar later gevolgd door de ‘overname’ van de wijnmakerij door Yuzhny Project, een dochteronderneming van Rossiya Bank.

Vóór de komst van die Russische troepen was Inkerman, dat in 2019 11,5 miljoen flessen produceerde, eigendom van de Oekraïense zakenman Valery Shamotiy en twee buitenlandse investeerders, het Finse Hartwall Capital-fonds en een Chinese tegenhanger, Pan Chang. Zoals gemeld door Meininger's in 2020, werd het vervolgens overgenomen door Kovalchuk en een andere miljardair Poetin-medewerker, Gennady Timchenko en onder de controle geplaatst van een bedrijf genaamd Moey Vino - My Wine - gezamenlijk gelanceerd door de twee zakenlieden in 2019 'voor de ontwikkeling van de landbouwindustrie: wijnbouw, wijnbouw'

Moey Vino runt ook de historische wijnmakerij Novy Svet ('Nieuwe Wereld'), die in 1878 werd opgericht door prins Lev Golitsyn. In 2019 produceerde het 1,7 miljoen flessen wijn - ongeveer 2,5% van de Russische mousserende wijn volgens de Russische uitgever Vedomosti.

Ten slotte is er Divnomorskoye, informeel bekend sinds de publicatie van de oppositiepoliticus Aleksey Navalny's 'Palace For Putin' exposé, als Poetin's Vineyard. Zoals Navaly uitlegde: "Om te beginnen was wijnmaken gewoon een chique, statusbevorderende hobby voor Poetin. Maar de wens van anderen om in de gunst te komen, en na verloop van tijd leidde een onbeperkte hoeveelheid geld tot het onvermijdelijke - de hobby liep uit de hand. De tweede wijngaarden werden aangeplant en die bleken nog groter en nog duurder te zijn.” Tegen de tijd dat Navalny zijn rapport publiceerde, zouden de wijngaarden van Poetin 530 ha beslaan en werd er een "enorme, ultramoderne wijnmakerij" gebouwd.

In 2017 werd de toonaangevende Italiaanse wijnconsulent Riccardo Cotarella aangesteld om wijnbouw- en wijnbouwadvies te geven en, volgens Jacopo Iacoboni in een stuk voor Pledge Times, om te helpen met internationale distributie. Het management van de wijnmakerij verklaarde dat "wij de Russische wijnmakerij zijn die de meeste 'Italiaanse' Russische wijn maakt". Cotarella werd geciteerd: "Het is de zoveelste ervaring die ons vertelt dat de wijnstok een genereuze plant is die zich weet aan te passen aan het territorium ... een plant die grenzen verdringt en ons verenigt."

Om terug te keren naar Kovalchuk, andere Krim-bedrijven die naar verluidt met hem in verband worden gebracht, zijn onder meer Wine and Cognac House Bakhchisaraias, evenals Zavetnoe (511 ha) en Burlyuk (90 ha). De laatste drie bedrijven werden geregistreerd door Valery Zakharyn, een voormalige militaire kolonel, die ook wordt beschreven als eigenaar van Inkerman.

Van de 20.800 ha Krim-wijngaarden is Kovalchuk op de een of andere manier verbonden met 5.950 ha, waardoor hij een van de grootste wijnbouwers in Rusland is - maar alleen als men accepteert dat de Krim deel uitmaakt van dat land.

Mikhail, de andere Kovalchuk: de kernfysicus met interesse in wijnkwekerijen

Drie weken geleden besloot de Russische regering om het Magarach Instituut voor Wijnbouw en Wijnbereiding - oorspronkelijk opgericht in 1828 in het keizerlijke Rusland - onder de controle van het Kurchatov Instituut te plaatsen.

Dit onderzoekscentrum, algemeen bekend als Kurchatnik, is gespecialiseerd in kernenergie. De logica achter de beslissing om deze schijnbaar onverenigbare sectoren te koppelen, wordt opnieuw geleverd door de achternaam van de voorzitter van het instituut: Mikhail Kovalchuk is de oudere broer van Yuri Kovalchuk.

Terwijl de jongere broer of zus Krim-wijngaarden verzamelde, was de oudere op zoek naar wijnstokken. Na de annexatie van de Krim is Magarach actief gevoed door particuliere en staatseigendommen. In 2020 nam het parket van de Krim 1000 ha wijngaarden in beslag van een privébedrijf genaamd Zhemchuzhina en bracht het in staatseigendom - of beter gezegd, onder de controle van het Magarach-instituut. Het instituut zou miljarden roebel hebben ontvangen voor de nieuwe kwekerij en gebouwen van 200 ha.

Mikhail Kovalchuk krijgt andere vormen van officiële hulp tegen concurrentie.

Rusland heeft een recente geschiedenis van het gebruik van twijfelachtige 'gezondheidszorgen' om invoerverboden te rechtvaardigen. In 2013 werden de zendingen van wijn en brandewijn uit Moldavië geblokkeerd vanwege vermeende 'onzuiverheden'. In 2018 verbrandde Rosselkhoznadzor (regelgevende instantie voor de landbouw) 160.000 wijnstokken van Vivai Cooperativi Rauscedo, 's werelds grootste kwekerij en bekend van zijn zeer vooruitstrevende resistente wijnstokken, vanwege bacteriële verwelkingsziekte die het beweerde te hebben ontdekt in de druiven. Nu worden diezelfde onderneming en een aantal andere leveranciers geconfronteerd met een verbod vanwege vermeende virusincidentie. De geschiedenis suggereert dat de nieuwe maatregelen mogelijk niet alle wijnmakerijen in gelijke mate treffen. Ondanks het eerdere verbod, toen Mikhail Kovalchuk Merlot- en Pinot Noir-wijnstokken van Rauscedo voor Inkerman kocht, gaf Rosselkhoznadzor toestemming voor de invoer ervan.

Dit soort officiële hulp lijkt Kovalchuk te hebben geholpen bij het opbouwen van een indrukwekkende reeks wijnbedrijven, waaronder wijngaarden en wijnmakerijen op de Krim en een distributiebedrijf genaamd Express-Vin. Een grote kwekerij zou dit businessmodel uitstekend aanvullen.

Een terugkeer van de Krim naar Oekraïne aan het einde van de huidige vijandelijkheden, zoals Volodymyr Zelenskyy eist, zou natuurlijk wat minder welkom zijn. Maar als dat de uitkomst zou zijn, hoe gepassioneerd zijn enthousiasme voor wijn ook was, het verlies van de wijnbelangen van zijn maatjes zou Vladimir Poetin waarschijnlijk niet de grootste zorg zijn.

Persbericht

Miguel Torres Chile, een wijnbedrijf dat voorop loopt bij het nemen van klimaatactie om de ecologische voetafdruk van wijn te helpen verkleinen en lid van International Wineries for Climate Action, is de nieuwste merkeigenaar die de eco-platte wijnflessen van Packamama heeft geadopteerd.

De introductie van eco-platte wijnflessen voor Río Claro Organic Carmenère, onlangs gelanceerd in het Zweedse alcoholmonopolie, Systembolaget, maakt deel uit van een samenwerking met de Zweedse importeurs van Miguel Torres Chiles, The Wine & Spirits Collective. Het doel is om de toch al indrukwekkende duurzaamheidsreferenties van het merk verder naar voren te brengen en een jongere generatie klimaatbewuste consumenten aan te spreken, ontgrendeld door de verpakking over te schakelen naar de innovatieve, koolstofarme flessen van Packamama.

Systembolaget moedigt, net als andere Scandinavische monopolies, wijn al lang aan in PET, omdat het een lichtgewicht verpakkingsmateriaal met een lagere ecologische voetafdruk is. De flessen van Packamama gaan verder en zijn gemaakt van 100% gerecycled PET om reeds bestaand materiaal weer goed te gebruiken en de CO2-uitstoot zelfs nog meer te verminderen dan alleen PET.

Amelia Dales, Commercieel Directeur bij Packamama: “Wij zijn van mening dat Scandinavië een ideale regio is voor onze eco-platte wijnfles, aangezien consumenten en retailers zo ver gevorderd zijn als het gaat om prioriteiten op het gebied van duurzaamheid en recyclingmogelijkheden. Dit wordt ondersteund door de zeer positieve reacties op onze klimaatvriendelijke formule die we hebben gezien van Zweedse wijndrinkers op sociale media. Torres staat bekend en wordt gerespecteerd voor het vergroten van het bewustzijn en het ondernemen van actie op het gebied van klimaatcrisis. Als zodanig is het echt een eer om samen te werken met het innovatieve team in Chili en The Wine & Spirits Collective aan deze verpakkingsruil.”

Linda Skalberg, Senior Brand Manager bij The Wine & Spirits Collective: “De eco-platte fles van Packamama is gemaakt van 100% gerecycled en recyclebaar PET-plastic, wat voor ons een zeer belangrijke factor was bij het kiezen van een nieuwe fles. Miguel Torres Chili is altijd innovatief en gedurfd geweest in het proberen van nieuwe manieren om de ecologische voetafdruk van hun wijnen te verlagen, dus deze verandering voor Río Claro voelde als een voor de hand liggende keuze. Ik ben erg trots om een ​​wijn in de verpakking van Packamama te lanceren.”

Río Claro is het derde wijnmerk dat in Systembolaget wordt gelanceerd in eco-flat flessen, na hun eerste introductie in mei 2020. De Carmenère 2021 is een biologische en veganistische wijn met een volle en fruitige smaak.

Schenk jezelf een goed glas wijn in en leun achterover terwijl je luistert naar Vivino mede-oprichter en voormalig CEO - nu hoofdevangelist - van Vivino, 's werelds grootste wijn-app en marktplaats met 60 miljoen gebruikers.

LINK

ASEV heeft zes studenten de 2022 Best Student Presentation Awards toegekend op de 73e Nationale Conferentie in San Diego op 22 juni. Speciale dank gaat uit naar Lallemand voor het sponsoren van de mondelinge oenologie, poster en flash talk; E. & J. Gallo Winery voor mondelinge en postersponsoring van de wijnbouw; en Sunridge Nurseries voor het sponsoren van de wijnbouw flash talks.

We geven telkens een korte samenvatting van hun werk.

Viticulture:

-          Mondelinge presentatie – Maria Zumkeller, University of California, Davis,
“No-Till Systems and Perennial Cover Crops Show Minimal Effects on Vineyard Soil Microbiome Composition”

No-Till-systemen en meerjarige bodembedekkers vertonen minimale effecten op de samenstelling van het microbioom van de wijngaard

Bodemerosie is een belangrijke bron van bodemdegradatie in de landbouw en er wordt geschat dat jaarlijks 1% van de bovengrond verloren gaat. Deze waarde zal naar verwachting toenemen als gevolg van klimaatverandering, omdat neerslaggebeurtenissen onvoorspelbaarder en extremer zullen worden. De toenemende erkenning van de bodem als een niet-hernieuwbare hulpbron heeft geleid tot een grote verschuiving in de aandacht naar het behoud en de verbetering van de bodem om de negatieve effecten van klimaatverandering te verzachten. Praktijken zoals bodembedekkers en verminderde grondbewerking zijn gebruikelijk geworden in wijngaardsystemen. Hun invloed op de fysische en chemische eigenschappen van de bodem en de ondergrondse microbiële diversiteit en gemeenschap wordt echter niet volledig begrepen. We hebben een onderzoek uitgevoerd in een Fresno County Ruby Cabernet (Vitis spp.) wijngaard met een overblijvend gras (Poa bulbosa hybride), eenjarig gras (Hordeum spp.), en een winterbedekkend gewas met vaste vegetatie onder tot en met niet-till-systemen. Noch grondbewerking, noch bodembedekkers hebben de structuur van de microbiële gemeenschap in de bodem significant veranderd (16S soortenrijkdom). Bodemmacro- en micronutriënten reageerden echter op de verschillende grondbewerkingssystemen en niet-bewerkte bodems vertoonden een afname in koolstoffixatie, een toename van aerobe ademhaling en een afname in fermentatie dan bodems onder grondbewerking. Evenzo waren de kaliumspiegels ook lager in no-till-systemen, wat werd ondersteund door verlaagde titreerbare zuurwaarden in niet-till-behandelingsbessen bij de oogst. Bovendien reageerden de eenjarige gras- en meerjarige grasbedekkers nogal verschillend van elkaar bij de karakterisering van microbiële fytohormoonroutes (auxine-, cytokinine- en gibberellineproductie) en stressadaptatieroutes (exopolysaccharideproductie). Over het algemeen leverden onze resultaten bewijs dat in de eerste jaren van adoptie van een permanent dekgewas en een no-till-systeem, er minimale invloed is op de microbiële gemeenschapsstructuur, hoewel no-till-systemen een vermindering van koolstof- en stikstofcycli kunnen ervaren ondanks toegenomen productie van fytohormonen en het gehalte aan micronutriënten.

-          Poster – Matthew Lange, Oregon State University, Corvallis, 
“First-Year Effects of Vineyard Floor Management on Dry-Farmed Pinot noir Vine Performance in Different Soil Types”

Eerstejaarseffecten van wijngaardbevloeiing op droog gekweekte Pinot noir-wijnstokken in verschillende bodemtypes

Wijngaarden in de Willamette-vallei in Oregon zijn overwegend aangeplant met meerjarige grasbedekking in steegjes voor tractie van arbeiders en apparatuur en om de vegetatieve groeikracht van de wijnstokken te beheren. In droge seizoenen wordt voorjaarsbewerking uitgevoerd om de concurrentie van steegvegetatie om beschikbaar grondwater te verminderen. Eerder onderzoek in de regio toont de effecten van tillen en no-till-praktijken op de groeikracht van wijnstokken aan, voornamelijk door het veranderen van de stikstofstatus (N) van de wijnstok in een vulkanische bodem. Er is meer werk nodig om de effecten op verschillende bodemtypes te begrijpen, aangezien hun fysieke eigenschappen het waterhoudend vermogen en de nutriëntenconcentraties beïnvloeden, en daardoor de groei en productiviteit van wijnstokken beïnvloeden. De effecten van het beheer van de wijngaardvloeren (tot en met geen bewerking) werden geëvalueerd in één wijngaard met drie verschillende bodemtypes afgeleid van sedimentaire, vulkanische en glaciale afzetting van oudere materialen. Bewerkingen tot en met niet-bewerken werden toegepast op steegjes in een gerandomiseerd volledig blokontwerp met vijf tot tien veldreplica's van elk grondtype, binnen blokken van dezelfde cultivar, onderstam, leeftijd, wijnstokafstand en trainingssysteem. De groei van wijnstokken, waterstress, bodemvocht, opbrengst, nutriëntenstatus van de wijnstokken en vruchtsamenstelling werden gemeten. Het beheer van de wijngaardbodem had geen invloed op de geleiding van de huidmondjes van het blad, het waterpotentieel van de stengel of het watergehalte onder de wijnstokken. Wijnstokken in bewerkte behandelingen hadden echter hogere bladblad N-concentraties en bladgroenheid dan niet-bewerkte behandelingen in alle grondsoorten. Hoewel slapende snoeigewichten niet werden beïnvloed door hogere N-weefsels, was er meer N-bes (door gist assimileerbaar N) in de bewerkte behandelingen alleen in de sedimentaire grond. De resultaten geven aan dat het beheer van de wijngaardbodem meer invloed had op de N-beschikbaarheid in de bodem in plaats van het bodemvocht van de wijnstokken te beïnvloeden of de waterstress van de wijnstokken te verminderen. Deze resultaten van het eerste jaar geven aan dat het beheer van de wijngaardbodem variabele effecten heeft op basis van het bodemtype, en verder onderzoek zal de langetermijneffecten op de groei en opbrengst van de wijnstokken bepalen.

-          Flash Talk – Geraldine Diverres, Washington State University, Prosser,
“Tailoring Irrigation for White Wine Grapes in Arid Eastern Washington”

Irrigatie op maat voor witte wijndruiven in het dorre oosten van Washington

Gereguleerde tekortirrigatie (RDI) is een gebruikelijke irrigatiestrategie voor de productie van wijndruiven in veel regio's, waaronder het oosten van Washington. Naast het potentieel om de efficiëntie van het watergebruik te verbeteren, geeft de toepassing van deze techniek meestal de voorkeur aan kwaliteitskenmerken die geassocieerd worden met rode wijnen. Dit, samen met een gebrek aan specifieke irrigatierichtlijnen voor witte wijndruiven, kan leiden tot wanbeheer en suboptimale fruitkwaliteit. We hebben de prestaties van Riesling getest als reactie op RDI en gedeeltelijke wortelzonedroging (PRD) voor de productie van hoogwaardige witte wijndruiven. Volledig geïrrigeerde wijnstokken (FULL) werden als controle gebruikt. In een onderzoekswijngaard in Prosser, WA, werden gedurende drie jaar het bodemvocht en de waterstatus van de wijnstok gecontroleerd om het effect van irrigatieregimes op groei, opbrengst, blootstelling aan de zon en vruchtsamenstelling te bepalen. Onze resultaten ondersteunen het idee dat PRD tot 30% irrigatiewater kan besparen met behoud van de groei van het bladerdak (scheutlengte) en de grootte van de wijnstok (snoeigewicht). In tegenstelling tot PRD resulteerde RDI in kleinere luifels, verminderde wijnstokken en verhoogde blootstelling aan de zon van de clusters. De opbrengsten waren vergelijkbaar tussen PRD en RDI. De totale hoeveelheid oplosbare vaste stoffen van het fruit, de pH en de titreerbare zuurgraad verschilden niet tussen de drie irrigatiebehandelingen. De hogere blootstelling aan de zon van fruit in de ADH kan echter de bitterheid van de resulterende wijnen verhogen. Om te bepalen of hogere niveaus van blootstelling aan de zon de accumulatie van verbindingen gerelateerd aan bitterheid bevorderden, werden wijnen gemaakt en zullen deze worden geëvalueerd in het WSU Wine Science Center om de fenolische samenstelling te kwantificeren. Aangezien verhoogde niveaus van waterstress en blootstelling aan de zon contraproductief kunnen zijn voor aromatische druiven zoals Riesling, heeft PRD het potentieel om water te besparen en de kwaliteit van witte wijndruiven te behouden in droge klimaten.

Enology:

-          Mondelinge presentatie – Austin Montgomery, Cornell University, New York,
“H2S Formation During Wine Storage in Aluminum Beverage Cans – Effects of Wine Composition and Liner Type”

H2S-vorming tijdens wijnopslag in aluminium drankblikjes - effecten van wijnsamenstelling en type voering

De snelstgroeiende categorie wijnverpakkingen, ingeblikte wijnen, bieden verschillende voordelen ten opzichte van in glas verpakte wijnen op het gebied van recycleerbaarheid, duurzaamheid en gemak. Het bewaren van wijnen in blikken kan echter af en toe (en onvoorspelbaar) waterstofsulfide (H2S; "rotte-ei"-aroma) in bepaalde wijn × blikvoeringcombinaties na enkele weken of maanden verhogen. We rapporteren de ontwikkeling en validatie van een versnelde verouderingstest om H2S-vorming te voorspellen en de evaluatieparameters te gebruiken die de H2S-productie beïnvloeden tijdens de opslag van wijn in blik. Voor de versnelde test worden gecoate Al-coupons geïncubeerd in 25 ml wijn bij 50°C in glazen flesjes met een geplooide bovenkant en wordt H2S na drie en 14 dagen gemeten. Betrouwbare controle van zuurstof tijdens opslag tot <1 ppm was van cruciaal belang om reproduceerbare H2S-resultaten te bereiken. Validatie met commerciële wijnen toonde een goede correlatie in H2S-productie tussen conventionele veroudering tot 32 weken en versnelde veroudering. Traditionele BPA epoxy en nieuwere BPA-NI epoxy liners hadden vergelijkbare prestaties, maar acryl liners resulteerden in significant meer H2S vorming in alle wijnen. Van de parameters van de wijnsamenstelling was moleculair SO2 het sterkst gecorreleerd met H2S-productie tijdens opslag. Verschillende andere componenten, waaronder Cu, correleerden niet met de H2S-productie.

-          Poster – Glycine Jiang, Cornell University, New York,
“Examining the Role of Fructose in Stuck or Sluggish Fermentation: A Correlation, not a Cause”

Onderzoek naar de rol van fructose bij vastzittende of trage fermentatie: een correlatie, geen oorzaak

Druivensap wordt gedeeltelijk tot wijn gefermenteerd door gistcellen (Saccharomyces cerevisiae) die suiker omzetten in koolstofdioxide en ethanol. De suiker die van nature in druivensap aanwezig is, bestaat voornamelijk uit glucose en fructose in ongeveer gelijke hoeveelheden. Ondanks dat het een koolstofbron voor gist is, is fructose ook geïmpliceerd als een van de vele mogelijke oorzaken van vastzittende of trage fermentaties. Dit is grotendeels gebaseerd op de waarneming dat vastzittende fermentaties meer resterende fructosegehaltes hebben dan glucose. Er zijn echter aanwijzingen dat fructoseniveaus eenvoudig correleren met vastzittende fermentaties, waaronder groeisnelheden van laboratoriumgiststammen, biochemische details van het suikermetabolisme in gist en een verhoogde fructose-tot-glucoseverhouding tijdens fermentaties die droogheid bereiken. Deze studie onderzoekt rechtstreeks de rol van fructose bij het veroorzaken van vastzittende of trage fermentaties door middel van fermentatieproeven in verschillende matrices (druivensap, synthetisch druivensap, laboratoriumgroeimedium) terwijl de glucose- en fructoseconcentraties worden gecontroleerd. Voor 70 in de handel verkrijgbare wijngiststammen hebben we geen consistente verschillen in groeisnelheid waargenomen tussen glucose- en fructosebevattende groeimedia. Verder suggereert een wiskundig model dat verschillen in anomere glucose- en fructose-structuren ten grondslag liggen aan differentieel gebruik van glucose en fructose, in plaats van regulerende discriminatie door gistcellen. Dus hoewel een teveel aan fructose correleert met vastzittende of trage fermentaties, is het onwaarschijnlijk dat dit een oorzaak is. Dit werk levert bewijs om de rol van fructose bij fermentaties beter te begrijpen en biedt wijnmakers meer kennis voor het nemen van op gegevens gebaseerde beslissingen over het herstellen van vastzittende of trage fermentaties.

-          Flash Talk – Yiliang Chen, Iowa State University, Ames,
“Synergetic Effect of Accentuated Cut Edges (ACE) and Pectinase on Marquette Wine Quality”

Synergetisch effect van geaccentueerde snijranden (ACE) en pectinase op de wijnkwaliteit van marquette-druiven (piwi ontwikkeld in Universiteit van Minnesota)

Een van de uitdagingen van koude winterharde wijnen is hun lage concentratie aan tannines en hoge zuurgraad, wat leidt tot onevenwichtige wijnen, geassocieerd met rode wijnen van lage kwaliteit. In een eerdere studie toonde het gebruik van de geaccentueerde snijranden (ACE)-techniek op Marquette-druiven een verbetering van de concentraties van fenolen en tannines in vergelijking met een controle en gebruik van macererend enzym. We veronderstelden dat de combinatie van deze twee technieken zou helpen celwandmateriaal te verstoren en daarom de extractie van fenolische verbindingen tijdens het wijnbereidingsproces zou maximaliseren. Bij crush werden de Marquette-most verwerkt met ACE, gevolgd door toevoeging van pectinasen, en vergeleken met een controle en een ACE-controle zonder pectinasen. Fenolverbindingen zoals tannines, anthocyanines en andere monomere fenolen werden gekwantificeerd door HPLC-DAD/FLD en aromaverbindingen werden gekwantificeerd door micro-extractiegaschromatografie in vaste fase en massaspectrometrie in wijnen bij het bottelen en na zes maanden rijping. De combinatie van ACE en pectinase-toevoeging verhoogde significant de concentraties van flavan-3-olen, tannines, polymere pigmenten en ijzerreactieve totale fenolen bij het bottelen. Er werd geen verschil in het gehalte aan fenolverbindingen tussen de behandelingen waargenomen tijdens de vinificatie, wat suggereerde dat ACE en pectinasen een beperkt effect hadden op de celwandafbraak, zoals blijkt uit scanning-elektronenmicroscopie-analyse, en dat er hoogstwaarschijnlijk chemische reacties optreden tussen fenolverbindingen in de loop van de tijd. ACE en pectinases hadden geen negatieve invloed op de bloemige en fruitige aromaattributen van Marquette-wijnen bij het bottelen. Om te evalueren hoe de combinatie van ACE en pectinases de kwaliteit van wijnen gemaakt van koude winterharde druiven zou helpen verbeteren, zullen Marquette-wijnen na veroudering sensorisch worden geëvalueerd en vergeleken met de chemische gegevens.

U zult waarschijnlijk "nul-nul-wijnen" vinden in een wijnwinkel. De beschrijving is de nieuwste marketingterm voor een subset van natuurlijke wijnen. Het betekent dat er geen toegevoegde gisten en geen toegevoegde zwavel zijn, een minimalistische benadering van wijnmaken die zowel fans als critici aantrekt.

Wijnmakers van nul-nul wijnen vullen hun geplette druiven niet aan met commerciële gisten. In plaats daarvan vertrouwen ze op de natuurlijk voorkomende gisten op de druiven en in de kelder om hun fruit te vergisten. Hoewel deze omgevingsgisten moeilijker te controleren zijn, beweren natuurlijke wijnmakers dat ze een wijn met meer complexiteit en nuance doordrenken.

Na de fermentatie zien deze wijnmakers ook af van het toevoegen van zwavel, hoewel het antibacteriële middel kan voorkomen dat wijn in azijn verandert.

Sebastopol-wijnhandelaar Martha Stoumen heeft één voet in het nul-nul-kamp en één voet eruit.

“In de loop der jaren hebben we enkele (nul-nul) wijnen gemaakt. Ik maak dit soort wijnen echter niet strikt”, zei ze. “Zwaveldioxide is een natuurlijk voorkomend conserveermiddel dat kan helpen voorkomen dat ongewenste microben en bacteriën het overnemen in elk stadium van het leven van een wijn en oxidatie kan verminderen. Tijdens het verouderingsproces kan ik ervoor kiezen om kleine hoeveelheden zwavel (minder dan 25 delen per vat) toe te voegen aan specifieke vaten om gezond ouder worden te ondersteunen. Eventuele zwaveltoevoegingen vermelden we altijd op onze website.”

Stoumen is echter volledig uitgelijnd met het nul-gistgedeelte van de vergelijking.

"In plaats van een enkele commerciële gistsoort te gebruiken, omarmen we inheemse fermentaties en de vele smaken die een diversiteit aan microben in onze wijnen brengen," zei ze. “Zodra de primaire gisting is voltooid, treden de saccharomyces cerevisiae (omgevingsgist in de kelder) in werking om onze gistingen af ​​te ronden. Deze gisten zorgen voor een duidelijke vingerafdruk op de wijn, wat bijdraagt ​​aan een groter gevoel voor de plaats en het seizoen.”

Stoumen zei dat complexiteit en nuance haar einddoelen zijn bij het produceren van een landbouwproduct. Consistentie niet.

Ze zei dat, hoewel consumenten het misschien oneens zijn over nul-nul wijnen, de bredere categorie van natuurlijke wijnbereiding populair is bij haar generatie - millennials.

"Ik denk dat het vooral voortkomt uit de zorg voor Earth-first-praktijken en ons bewust zijn van wat we consumeren," zei Stoumen. "Zoals ik het zie, is de natuurlijke wijnbeweging geen geïsoleerde campagne geleid door malafide wijnmakers, tegencultuur-sommeliers en stijlvolle consumenten - hoewel het op die manier erg sexy klinkt. Maar ik zie het als een natuurlijke ontwikkeling binnen een grotere beweging naar meer transparantie en verantwoordelijkheid voor het milieu in wat we consumeren.”

De wijnmaker zei dat degenen die hebben gekozen voor grasgevoerd rundvlees, eerlijke koffie, kooivrije eieren of ambachtelijk bier al deel uitmaken van de natuurlijke wijnbeweging.

Stoumen, die opgroeide in Sebastopol, reisde naar Toscane om te wonen en werken op Tenuta di Spannocchia, een biologische polycultuurboerderij en leercentrum. Ze werd aan het werk gezet om wijnstokken te snoeien en druiven te oogsten.

"Het maken van wijn was geweldig", zegt ze. “Springen in enorme vaten druiven? Ja graag. Omdat ik niet uit een wijnbouwfamilie kom, wist ik dat ik, om mijn interesse te blijven onderzoeken, mijn mentoren zou moeten vinden via stages.”

Stoumen bracht de volgende acht jaar, van 2006 tot 2013, stage en stage bij wijnmakers over de hele wereld - in Italië, Duitsland, Frankrijk en Nieuw-Zeeland - en behaalde in 2012 haar master in wijnbouw en oenologie aan UC Davis na twee jaar gestudeerd te hebben tussen oogsten.

"Hoewel ik zwaar leun op mijn wetenschappelijke achtergrond in de kelder, is er geen vervanging voor ervaring in de wijnindustrie," zei ze. "Elk van mijn wijnbereidingsmentoren deelde een liefde voor hun land en traditie die me inspireerde om terug te keren naar Californië om de vraag te onderzoeken: hoe smaakt Californië? Bovenal wilde ik deze vraag benaderen met dezelfde eerbied die mijn mentoren hadden voor hun vak en bodem.”

Stoumen kwam in 2014 terug naar Californië, richtte haar wijnmakerij op en zocht telers op die zich inzetten voor biologische landbouw, bodemgezondheid en een lange levensduur van de wijnstokken.

"Ik wist dat ik wijn wilde maken zonder snelkoppelingen te nemen, ook al was dat op dat moment niet de gemakkelijke of coole manier", zei ze. "Ik was niet klaar om een ​​van deze waarden op te geven, dus het werd duidelijk dat ik mijn eigen label moest beginnen en moest deelnemen aan het terugbrengen van de wijnbouw in Californië naar zijn roots."

Stoumen maakt elk jaar ongeveer twee dozijn wijnen en heeft een paar nul-nul-wijnen in haar assortiment - de Piquettes, 2021 12-pack, en de Vermentino, Mendocino County 2021.

Werkgevers in de wijnbouw hebben in de meeste landen helaas niet zo’n goede reputatie. In veel landen waar veel mensen in wijnbouw te werk gesteld zijn, vormt het een groep van laagbetaalde werkkrachten die vaak gevaarlijk werk verrichten. Hierbij komt nog dat in dergelijke landen de mix van laagbetaald (en hierdoor ook meestal laaggeschoold) personeel gecombineerd met landbouw (veelal met zware machines) leidt tot een situatie waar veiligheid op het achterplan beland. We denken hierbij aan landen met grote wijnbouworganisaties zoals Zuid-Afrika, Australië, Nieuw-Zeeland maar soms ook dichter bij huis zoals Italië, Spanje en Frankrijk waar frequent melding zijn van onfortuinlijke ongevallen.

Om die situatie om te keren heeft de wijnbouworganisatie (SAWIA)  van Zuid-Australie een award in het leven geroepen om de situatie in de kijker te brengen.

De prijzen zijn bedoeld om Zuid-Australische wijnbedrijven te erkennen die verder gaan dan de basisprincipes van WHS door substantiële verbeteringen en toewijding aan de veiligheid van werknemers aan te tonen.

De onderscheidingen erkennen ook de cruciale rol van werknemers op het gebied van gezondheid en veiligheid, door een aparte categorie voor een veiligheidskampioen, die wordt toegekend aan een huidige werknemer van een SAWIA-lid dat een rolmodel is voor andere werknemers met betrekking tot WHS.

"De Zuid-Australische wijnindustrie heeft al vele jaren blijk gegeven van een sterke focus op gezondheid en veiligheid op het werk", zegt Nathan Parbs, voorzitter van het SAWIA WHS-comité, de Safety & Return to Work-coördinator bij Yalumba Family Winemakers.

“De wijnindustrie is niet anders dan elke andere industrie die zonder passende controlemaatregelen, geschikte apparatuur en effectieve manieren van werken, mensen zouden worden blootgesteld aan onnodige risico's. Bedrijven en individuen die deze risico's effectief beheren en streven naar een positieve veiligheidscultuur op de werkplek, moeten worden gevierd."

"Door WHS-excellentie te erkennen, wil SAWIA de WHS-prestaties in de wijnindustrie promoten en verbeteren."

De volgende drie categorieën zijn aangekondigd:

    Kleine tot middelgrote wijnhandel (gesponsord door Bunnings Trade)

    Grote wijnhandel (Sponsoring nog te bevestigen)

    Veiligheidskampioen (gesponsord door Tarac Technologies)

Inschrijving sluit op 5 augustus en we hopen snel nadien te vernemen welke initiatieven de awards in de wacht hebben gesleept.

Bron: Wine Spectator

Uit een Japans onderzoek blijkt dat mensen ouder dan 75 jaar baat kunnen hebben bij een gewoon glas wijn.

De bevolking van Japan heeft een van de hoogste levensverwachtingen ter wereld, met een gemiddelde van 85 jaar. Maar welke voedings-, fitness- of sociaaleconomische factoren zijn van invloed op de gezondheid naarmate ze ouder worden naarmate ze ouder worden? Onderzoekers van de universiteit van Osaka en het Tokyo Metropolitan Institute of Gerontology, die de cognitieve functie onderzochten, verzamelden onlangs gezondheids- en levensstijlgegevens van Japanse senioren ouder dan 75 jaar en ontdekten dat matige en consistente wijnconsumptie geassocieerd was met een hogere cognitieve functie.

De studie, gepubliceerd in BMC Geriatrics, volgde in 2016 en 2017 1.226 mannen en vrouwen in Japan in de leeftijd van 75 tot 87 jaar. De proefpersonen werden gerekruteerd uit het SONIC-cohort (Septuagenarians, Octogenarians, Nonagenarians en Investigation with Centenarians), een lopend onderzoek dat begon in 2010 en heeft de deelnemers om de drie jaar opgevolgd.

Gezondheidsprofessionals vroegen deelnemers naar hun drinkpatroon en maten de cognitieve functie via de Japanse versie van de Montreal Cognitive Assessment (MoCA). De MoCA is een screeningstest die is ontworpen om gezondheidswerkers te helpen bij het opsporen van milde cognitieve stoornissen en de ziekte van Alzheimer. De MoCA wordt beoordeeld op een score van 0 tot 30 - volwassenen van elke leeftijd hebben een gemiddelde score van 26. Beneden 22 suggereert een matige cognitieve stoornis.

Onderzoekers noteerden de frequentie van drinken en soorten alcoholische dranken, waaronder bier, wijn, whisky, Japanse rijstgeesten en sake. De frequentie van alcoholgebruik werd onderverdeeld in vier categorieën: geen, minder dan één dag per week, één tot zes dagen per week en dagelijks. Voor mannen werd alcoholgebruik gecategoriseerd als geen (0 gram alcohol), matig (1 tot 39 gram), matig tot overmatig (40 tot 59 gram) en overmatig (60 gram en meer), terwijl de drempels voor vrouwen de helft daarvan waren. (Een gemiddeld glas wijn bevat 14 gram alcohol.)

"We onderzochten associaties met cognitieve functies voor andere soorten alcohol dan wijn, en vonden alleen significante associaties voor wijn", vertelde hoofdauteur Dr. Yuya Akagi aan Wine Spectator. "Dit suggereert dat wijnspecifieke stoffen de cognitieve functie beïnvloeden, met name antioxidanten zoals polyfenolen">polyfenolen." Akagi voegt eraan toe dat rode wijn meer polyfenolen bevat dan witte wijn, met name resveratrol, en het is zeer waarschijnlijk dat rode en witte wijnen verschillen in respect het effect van cognitieve functie.

De onderzoekers ontdekten dat deelnemers die aangaven één tot zes dagen per week alcohol te drinken de hoogste MoCA-score hadden, namelijk 23,6 punten (het gemiddelde was 22,7), en een significante toename van de cognitieve functie vergeleken met degenen die niet dronken en degenen die elke dag dronken. dag. Na het isoleren van elke alcoholische drank, ontdekten onderzoekers ook dat wijn de sterkste positieve correlatie had met de cognitieve functie, terwijl andere dranken zoals sake dat niet deden.

Akagi's onderzoek richt zich meer op de drinkfrequentie dan op het volume. Omdat de meeste deelnemers matige drinkers waren, suggereert ze dat alcoholgebruik, ongeacht de frequentie, matig moet zijn.

De onderzoekers merken op dat sociale factoren zoals communicatie met anderen de cognitieve functie positief kunnen hebben beïnvloed. "Wij zijn van mening dat niet alleen de effecten van wijn, maar ook de context van het drinken van wijn, zoals de tijd die wordt besteed aan plezier maken en praten met vrienden en familie, een zeer positieve invloed kunnen hebben op de cognitieve functie," zei Akagi.

Ze voegen er ook aan toe dat het onderzoek oudere mensen omvatte die vrijwillig deelnamen en over het algemeen gezonder waren dan het gemiddelde oudere lid van de bevolking. Ten slotte werden de alcoholconsumptiegegevens geëvalueerd door middel van interviews, die onderhevig kunnen zijn aan onnauwkeurigheid. Akagi zegt dat ze vervolgens de effecten van rode wijn versus witte wijn wil beoordelen.

Bewerkt op basis van een artikel uit 750Daily van  J. Mazzeo

Stijgende vraag naar alcoholvrij en alcoholarm bier en wijn stimuleert innovatie in productiemethoden

De vraag van consumenten naar alcoholvrije en alcoholarme producten stijgt enorm. Volgens het toonaangevende marktanalysebedrijf IWSR Drinks Market Analysis is de categorie met een laag alcoholgehalte vorig jaar alleen al in de VS met bijna 20 procent gestegen, waarbij de alcoholvrije markt bijna twee keer zo veel groeide. De categorie geen en weinig alcohol wordt momenteel gewaardeerd op bijna $ 2 miljard, wat overeenkomt met een kleine maar snelgroeiende één procent van de totale markt voor alcoholische dranken.

De industrie speelt hierop in door meer kwaliteitsgerichte productiemethoden te onderzoeken en te investeren in technologische innovatie voor alle soorten dranken, hoewel de uiteenlopende aard van wijn, bier en sterke drank ertoe leidt dat de gemiddelde kwaliteit van alternatieven met een lager alcoholgehalte de neiging heeft te fluctueren tussen categorieën.

De smaken en aroma's van wijn worden vaak ondersteund door een aanzienlijke hoeveelheid alcohol - meestal tussen 10% en 14,5% Vol - wat betekent dat de volledige verwijdering ervan een dramatische invloed heeft op de textuur en de algehele balans van de vloeistof. Bier daarentegen begint met een aanzienlijk lager alcoholgehalte, wat betekent dat er simpelweg minder af te halen is om een ​​product met een lager alcoholgehalte te maken. Bovendien, hoewel wijn afhankelijk is van druivensap als het enige ingrediënt, kunnen de aroma's van bier worden versterkt door sterk geparfumeerde hop, wat kan helpen bij het maskeren van mogelijke bijsmaken die voortkomen uit het dealcoholisatieproces.

Hoewel alcoholvrij bier en wijn, als dranken die het resultaat zijn van de dealcoholisering van hun krachtige tegenhangers, kunnen worden gedefinieerd en gereguleerd, zijn er geen vergelijkbare normen voor de productie en marketing van gedistilleerde, niet-alcoholische producten. Velen hebben nooit betrekking op de productie van alcohol; ze worden gemaakt door simpelweg aroma's toe te voegen aan een neutrale, niet-alcoholische basisvloeistof en zijn ontworpen om het smaakprofiel van sterke drankcategorieën zoals gin en whisky na te bootsen. De producten van Lyre zijn bijvoorbeeld het resultaat van de toevoeging van natuurlijke essences en extracten aan een gepatenteerde niet-alcoholische vloeistof.

Anderen, zoals Spiritless, omvatten distillatie- en dealcoholisatieprocessen en zijn ontworpen om echte sterke drank in niet-alcoholische cocktails te vervangen, maar ze kunnen niet worden bestempeld als de categorie met volledige sterkte waar ze inspiratie uit halen.

Sommigen beweren zelfs dat alcoholvrije sterke drank niet echt bestaat.

Voor bier en wijn breidt het scala aan productiemethoden voor het verwijderen van alcohol zich uit om tegemoet te komen aan de groeiende vraag van de consument naar hoogwaardige alcoholvrije en alcoholarme alternatieven. Het begrijpen van de evoluerende wetenschap achter deze methoden biedt de mogelijkheid om de vooruitgang te onderzoeken die is geboekt voor het verbeteren van alcoholvrij bier en wijn, en voor welke categorie elke methode het meest geschikt is.

Van parfum tot wijn

Naast een groeiend aantal gepatenteerde technologieën, gebruiken drankenproducenten twee primaire methoden voor het verwijderen van alcohol: omgekeerde osmose en vacuümdestillatie. Dit laatste is een van de meest populaire dealcoholisatietechnieken, vooral binnen de wijnindustrie. Hier wordt het destillatieproces uitgevoerd onder verminderde druk, waardoor het kookpunt van ethanol aanzienlijk wordt verlaagd; de lagere temperatuur betekent dat alcohol verdampt voordat alle vluchtige verbindingen zijn afgekookt, waardoor een vloeistof met een lager alcoholgehalte achterblijft met smaken en aroma's die dicht bij het oorspronkelijke product liggen.

Oorspronkelijk ontwikkeld om aroma's te extraheren voor het maken van parfums, is de methode met draaiende kegel in wezen een soort vacuümdestillatie en wordt nu beschouwd als ideaal om de integriteit van een vloeistof te behouden, vooral wanneer deze wordt toegepast op wijn. "Vergeleken met andere methoden heeft de draaiende kegel aangetoond dat hij veel beter is in het behouden van de smaken en textuur van de originele wijn", zegt Mark Naim, de directeur van enologische projecten bij het toonaangevende Cava-bedrijf Codorníu.

De methode van de draaiende kegel is gebaseerd op een roestvrijstalen kolom met een centrale roterende as en een reeks afwisselend draaiende en stationaire kegels. Het proces omvat twee fasen: de eerste fase wordt uitgevoerd rond de 30 graden Celsius en is bedoeld om de vloeistof van zijn vluchtige verbindingen te ontdoen, terwijl de tweede fase wordt uitgevoerd bij hogere temperaturen (40 graden Celsius) om het alcoholgehalte te verwijderen. Aroma's en smaken worden in een later stadium weer in de gedealcoholiseerde vloeistof gemengd.

Hier vind je een animatiefilm over de techniek

Om vluchtige verbindingen of alcohol van de drank te scheiden, wordt de vloeistof onder vacuüm in de bovenkant van de kolom gepompt terwijl stoom naar de bodem van het vat wordt geleid. De draaiende kegels genereren centrifugale kracht en creëren een dunne vloeistoffilm die de stoom ontdoet van de gewenste elementen (vluchtige verbindingen of alcohol). De resulterende damp stroomt uit de top van de kolom en wordt vervolgens gecondenseerd tot een vloeibare vorm.

"Alcohol geeft een zoete, rijke, ronde smaak en textuur aan de wijn", legt Naim uit, "en als je de alcohol verwijdert, verlies je deze zoete, rijke textuur. Maar dit kan tot op zekere hoogte worden vervangen. [Bij Codorníu] voegen we geconcentreerd druivensap, tannines en wat smaken toe."

Een spinning cone-kolom van het Nieuw Zeelandse VinTech Pacific.

Het in Marlborough, Nieuw-Zeeland gevestigde Ara Wines ondersteunt ook het draaiende kegel-proces, dat wordt gebruikt om een ​​schone en pittige Sauvignon Blanc zonder alcohol te produceren. Hoofdwijnmaker Duncan Shouler stelt dat beginnen met een zeer aromatische basiswijn de sleutel is voor het eindproduct om een ​​bevredigend rassenkarakter te tonen. "Een van de grootste uitdagingen [bij het maken van alcoholvrije wijn] is het geven van een goed rassenaroma", legt Shouler uit, die ook Giesens 0%-assortiment alcoholvrije wijnen maakt. "Door de alcohol te verwijderen, gaat altijd een deel van de smaak verloren en daarmee verlies je een deel van de variëteittypiciteit. We hebben geleerd om onze technologie voor draaiende kegels zo te gebruiken dat we dat aroma kunnen vastleggen en weer aan het product kunnen toevoegen.”

Een controversiële techniek

Terwijl de technologie voor het draaien van kegels snel terrein in de wijnindustrie wint, wordt bier zonder alcohol vaak verkregen door omgekeerde osmose. Osmose komt van nature voor in het menselijk lichaam omdat het water in en uit onze cellen laat bewegen. Het "omgekeerde" proces is gebaseerd op hetzelfde concept van waterverwijdering en heeft meerdere toepassingen die verder gaan dan dealcoholisatie, waaronder het omzetten van zeewater in drinkbare vloeistof.

De techniek omvat een membraan dat alcohol en een deel van het water van een bier scheidt, maar dat grotere moleculen zoals smaakstoffen niet verwijdert. Het oorspronkelijke volume van het bier wordt gewoonlijk hersteld door eenvoudig vers water aan de vloeistof toe te voegen, maar sommige fabrikanten distilleren het oorspronkelijke water van het bier en mengen het vervolgens weer in de drank zodra de ethanol is uitgekookt.

De in het VK gevestigde brouwerij Adnams past het omgekeerde osmoseproces toe op zijn alcoholvrij bier, maar neemt zijn toevlucht tot draaiende kegeltechnologie om zijn assortiment van 0,5% Vol-wijnen te produceren. "In sommige landen zijn er juridische problemen rond het toevoegen van water aan wijn, wat een essentieel onderdeel is van het proces van omgekeerde osmose om het alcoholpercentage te verlagen tot minder dan 0,5%", zegt Fergus Fitzgerald, productiedirecteur van Adnams. "Dit is een groot struikelblok voor het gebruik van omgekeerde osmose voor wijn ... [dus het onderzoek en de ontwikkeling van de wijnindustrie] heeft de neiging zich te concentreren op processen die algemeen aanvaard worden."

Inderdaad, hoewel de toevoeging van kleine hoeveelheden water om enologische stoffen die in vaste toestand komen op te nemen algemeen wordt aanvaard, zijn grotere hoeveelheden - zoals die onvermijdelijk vereist zijn bij het omgekeerde osmoseproces - over het algemeen verboden.

Nieuwe oplossingen

Vacuümdestillatie en draaiende kegels zijn nog steeds de meest populaire manier om alcoholvrij en alcoholarm bier en wijn te produceren, maar de drankenindustrie is steeds meer op zoek naar innovatieve technologieën.

Athletic Brewing Co., een alcoholvrij biermerk uit Connecticut, vertrouwt op een eigen proces dat, in plaats van de alcohol uit een sterk bier te verwijderen, voorkomt dat het fermentatieproces überhaupt ethanol genereert. Vorig jaar meldde nieuwssite Bloomberg dat de brouwerij meer dan 60 procent van de niet-alcoholische Amerikaanse ambachtelijke biermarkt had veroverd, een succes dat ertoe leidde dat het merk een tweede productielocatie in Zuid-Californië opende.

Ondertussen combineert het in Colorado gevestigde BrewVo-systeem van Sustainable Beverage Technologies het brouwen met een lager ABV met revolutionaire logistieke oplossingen. Het gepatenteerde brouwproces produceert volledig gefermenteerd, zes keer geconcentreerder bier dat is ontdaan van zijn CO2 en het grootste deel van zijn alcoholgehalte. Het bier kan niet alleen worden geconsumeerd in zijn niet-alcohol-vorm, het kan ook worden herbouwd tot de gekozen sterkte, hetzij vlak voor het bottelen, hetzij vlak voor consumptie op het verkooppunt met behulp van het NexDraft Tap System van het bedrijf.

"Je hebt de mogelijkheid om het meteen te reconstitueren door water, alcohol en CO2 toe te voegen", zegt Gary Tickle, de CEO van Sustainable Beverage Technologies. "Je kunt geen alcohol toevoegen en je hebt een bier met een alcoholpercentage van minder dan 0,5%, maar je kunt ook slechts een deel van de alcohol toevoegen en een sessiebier maken." Het bag-in-box-formaat van BrewVo neemt een zesde van de ruimte in beslag die nodig is voor een fust, weegt veel minder en kan zelfs vlak voor gebruik worden ingevroren en ontdooid. "De kegerator ziet eruit als een normale kegerator, maar van binnen heb je zes verschillende bieren omdat elk maar een zesde van de ruimte in beslag neemt", zegt Tickle.

Na een succesvolle eerste proef met een donker bier in Ierse stijl, gebruikt de in Oregon gevestigde Deschutes Brewery nu de BrewVo-technologie om de niet-alcoholische versie van zijn Black Butte te maken in de fabriek van BrewVo in Colorado.

Zoals Athletic Brewing en BrewVo suggereren, leidt de bierindustrie technologisch onderzoek naar alcoholvrij en alcoholarm technologisch onderzoek, maar de wijnsector is bezig met een inhaalslag. Inderdaad, vorig jaar gaf de EU wijn zonder en met een laag alcoholpercentage zijn meest veelbelovende goedkeuring tot nu toe, wat bijdroeg aan het stimuleren van innovatie in de wijnsector: vanaf januari 2023 mogen alle denominaties in de EU gedealcoholiseerde wijn opnemen in hun eigen regelgeving.

Naim van Codorníu onthult dat recente proeven met het nieuwe GoLo-dealcoholisatiesysteem veelbelovende resultaten laten zien. Het is ontwikkeld door het in Californië gevestigde BevZero en bestaat uit een proces in één stap dat 100 procent van de vluchtige verbindingen scheidt en de alcohol verwijdert tot 0,05%. "Deze nieuwe technologie vermindert de alcohol, maar laat meer van de smaak en textuur achter die we momenteel verliezen door middel van draaiende kegeltechnologie", zegt Naim. "Dit betekent dat we in de toekomst een product met een lager suikergehalte en een alcoholvrij product kunnen hebben, met meer van zijn originele wijnaroma's."

Achtergrond:

Een gespannen beroepsbevolking, in combinatie met de behoefte van de westkust om water te rantsoeneren, heeft druiventelers ertoe aangezet om meer geautomatiseerde en teledetectie-technologieën te gebruiken. Dankzij de voortdurende vooruitgang op het gebied van drone-detectie, gegevensanalyse en -beheer, ontwikkelt de drone-technologie zich snel ten opzichte van zijn satelliet- en luchtalternatieven. Drones vliegen immers dichter bij het oppervlak en presenteren veel goedkopere en meer locatie specifieke resultaten met een betere resolutie. Hun beeldvormingsmogelijkheden zorgen ervoor dat individuele wijnstokken worden gekweekt en onkruid op tafel wordt gelegd. Door enkele van de regelgevende en economische uitdagingen van drone-landbouw aan te pakken, zou deze technologie in het ruimtetijdperk in de beste praktijk kunnen worden omgezet.

Terwijl deze proef het vermogen van een drone evalueert om autonoom een ​​wijngaard te besproeien, worden andere AI-landbouwtoepassingen aan hun capaciteit toegevoegd, zoals irrigatie-automatisering, onkruidverwijdering en monitoring van de gewaskwaliteit.

Tushar Dave, CEO van Farm(X), wiens bedrijf nu het drone AI-roboticabedrijf AutoModality heeft overgenomen, zei: "Autonome drones zijn een van de belangrijkste nieuwe ontwikkelingen geworden op het gebied van landbouwintelligentie en -efficiëntie.  Farm(X) heeft drones veranderd in een ander paar ogen voor de teler.” Gewoon door over de wijngaard te vliegen, kunnen deze autonome drones in wezen wijngaardactiviteiten zien, verwerken en controleren, met behulp van "sensoren en microkleptechnologieën om de wijnbouw te transformeren, waardoor wijnboeren wijngaardirrigatie, besproeiing en opbrengsten kunnen beheren op manieren die nooit eerder mogelijk waren in de industrie … waardoor telers niet meer met drones hoeven te vliegen.”

Afgelopen augustus rapporteerde wijnjournalist Kerana Todorov over "Drone-technologie om wijngaarden te spuiten wint aan populariteit." Het artikel had betrekking op dezelfde wijngaard bij Clos de la Tech in het Santa Cruz-gebergte. We bespreken nu de resultaten van die proef.

Doel van de proef:

De interesse van Clos de La Tech in autonoom spuiten met drones is gebaseerd op hun plannen om hun afhankelijkheid van arbeid te verminderen. Het doel van deze proof-of-concept was om te zien of drone-technologie klaar was om handmatig spuiten te vervangen door de prestaties van een drone-spraytoepassing binnen één batterijlevensduur te observeren.

Proefbeschrijving:

De wijngaard van Domaine Lois Louise beslaat in totaal 250 hectare, waarvan 35 op het hellende terrein van het Santa Cruz-gebergte. Deze proef vergelijkt de tijd die nodig is om deze wijngaard met de hand te besproeien versus een drone-gebaseerd systeem. Het gemiddeld aantal manuren dat nodig is om de hele wijngaard te besproeien, is al over meerdere jaren verzameld, waarbij handmatig spuiten tot nu toe uiteindelijk de voorkeur geniet. Omdat dit hun eerste run met de drone was, erkende het dat drone-vluchten zijn opgedeeld in batterij-runs op ware grootte, van het opstijgen tot het landen. Dit betekent dat de prestaties van de drone kunnen worden onderverdeeld in een meetbare hoeveelheid wijngaardoppervlak die per run wordt besproeid. Dit resultaat kon vervolgens worden geschaald om in te schatten hoelang het zou duren om de rest van de wijngaard te besproeien. Voor een succesvolle proef T.J. drong erop aan dat de drones in staat zouden zijn om het zwaarste blok van zijn wijngaard aan te kunnen met de enorme afdaling, blok 27B.

Het drone-tankersysteem maakt gebruik van twee drones: een drone om te spuiten en een andere om de slang vast te houden. Voor dit proof-of-concept was een andere drone nodig om de video op te nemen om te observeren waar aanpassingen moesten worden gedaan voordat de tijd van de uiteindelijke batterij-levensduur-spray "sortie" voor de boeken werd vastgelegd. De waargenomen eenheden worden gerapporteerd in totaal gewerkte uren.

-          Handmatig spuiten (controle): handmatig spuiten waarbij 17 mensen drie dagen van acht uur moeten werken om het blok met de hand te spuiten.

-          Drone Spraying (Behandeling): Dual Drone proof of concept run.

De Domaine Lois Louise Vineyard is 35 hectare groot en het kost gemiddeld 17 wijngaardwerkers drie dagen om een ​​grondige bespuiting van de wijngaard te voltooien. De resultaten van deze proof of concept toonden aan dat op één set batterijen het aangebonden drone-spuitsysteem 16 minuten nodig had om 0,50 acres van blok 27B te spuiten, wat ongeveer 75 procent van dat blok was van start tot landing. Gedurende die tijd leverde het 50 gallons vloeistof. Op basis van deze cijfers hebben we de tijd berekend die nodig was om de rest van die wijngaard om 16 uur te voltooien met drie mensen in de loop van twee werkdagen van acht uur, wat resulteerde in een vermindering van bijna 90 procent van de inspanning ten opzichte van handmatig.

Bron: wetenschappelijke studie gepubliceerd op National Center for Biotechnology Information

Ter info: Flintglas is een glassoort met een hoog gehalte aan loodoxide. Normaal is dit glas dat gebruikt wordt voor optische toepassingen maar door steeds meer recyclage van glas dat nu ook op kleur kan worden gescheiden kan ook wit glas uit recyclaseglas vervaardigd worden en hierdoor ‘verontreinigingen’ bevatten met een hoog loodoxide maar vaak is het ook een marketing-punt om glas te gebruiken voor witte wijnen een betere esthetische glans te geven.

Hieronder vind je het abastract van de studie

Vanwege marketingaanbevelingen worden witte wijnen vaak gebotteld in flintglas om de esthetiek te verbeteren en de wijnkleur te laten zien. Hoewel bekend is dat deze praktijk een wijnfout veroorzaakt, is de invloed van licht op het fruitige en bloemige aromatische profiel van wijn onbekend. Het doel van deze studie was om de veranderingen in de vluchtige witte wijn te onderzoeken onder typische omstandigheden in de supermarkt-rekken, met 1052 flessen van 24 witte wijn. Na slechts 7 dagen houdbaarheid in flessen van vuursteenglas, werd een dramatisch verlies aan terpenen (10 tot 30%) en norisoprenoïden (30 tot 70%) geregistreerd, terwijl gekleurde glazen flessen dergelijk gedrag zelfs na 50 dagen niet vertoonden, en duisternis de fruitige en bloemige aromatische integriteit van de wijn behouden. We hebben ook een alternatief mechanisme voorgesteld voor de opstand van de onaangename geur van lightstrike, waarbij rekening wordt gehouden met het verlies van aroma's van de variëteit. In het licht van dit begrip van de negatieve invloed van flintglas op de identiteit van witte wijnaroma's en het zintuiglijke karakter, moet deze verpakking sterk worden afgeraden. Dezelfde bevindingen zouden moeten gelden voor een breed scala van verschillende dagelijks geconsumeerde voedingsmiddelen waarbij transparante verpakkingen worden gebruikt.

Wijn wordt geproduceerd door eerst de druiven met de hand of machinaal te oogsten. Boeren hebben de neiging om de beste tijd van het jaar te kiezen om te plukken door regelmatig smaaktesten van het fruit uit te voeren. Vervolgens worden de druiven geperst, elke batch met verschillende methoden, afhankelijk van het type wijn dat wordt gemaakt. Vervolgens wordt het product gefermenteerd en gerijpt voordat het wordt gefilterd en gebotteld voor de schappen.

Wanneer wijn wordt gemaakt, laat het echter afval achter - een mengsel van pulp, zaden en schillen die meestal worden verspild. Volgens ‘Food Dive’ kan afval worden hergebruikt als meststof, een hernieuwbare energiebron of door het unieke plan van een Canadees bedrijf te volgen.

Volgens Food Dive ontdekte president Bill Broddy van CrushDynamics hoe voedzaam afvallen is nadat hij een beer had zien eten tijdens een fietstocht. Na een informatief gesprek met de Canadese wijnmakelaar (nu hoofdwetenschapper van CrushDynamics), had Broddy een aha-moment: hij realiseerde zich dat die afval waardevolle toepassingen zou kunnen hebben die verder gaan dan de huidige beperkingen.

"Dit heeft wereldwijde implicaties", zei CEO Kirk Moir. "We proberen gewoon elk jaar een goed onderkomen te vinden voor 15 miljoen ton aan wijnbereidingsderivaten op wereldwijde basis. We hebben een vrij groot, groot, gedurfd doel." Volgens Moir is het bedrijf van plan om overgebleven afvallen in eiwitpoeder om te zetten en werkt het momenteel aan een patent voor een proces dat de bittere smaak verwijdert en de totale kosten verlaagt.

De gouden gans van het bedrijf zit in hun twee producten: Ruby Purée en Gold Purée. "We zien dat als ongelooflijk nuttige hefbomen om met een steeds groter wordende productfamilie te komen", zei Moir. Om het groeiende bedrijf aan te vullen, heeft CrushDynamics $ 3,6 miljoen aan financiering opgehaald - een "kritieke mijlpaal" voor het in Canada gevestigde bedrijf, volgens Vegconomist. Dus na het leren van deze innovatieve strategie waar CrushDynamics naar streeft, zul je nooit meer op dezelfde manier naar zelfgemaakte wijn kijken.

Bron: studie van P. Silva in WineScience

Klimaatverandering zal wereldwijd natuurlijke en gecultiveerde systemen beïnvloeden. Voor Mendoza, de belangrijkste druivenstreek van Argentinië, voorspellen sommige studies een stijging van de gemiddelde luchttemperatuur tussen 2 en 4 ºC tegen het einde van deze eeuw (Cabré et al., 2016). Bovendien wordt ook verwacht dat de sneeuwneerslag in het Andesgebied zal afnemen, wat de unieke waterbron is voor landbouw en andere menselijke activiteiten (Boninsegna, 2014). Een warmere omgeving kan het waterverbruik op plantniveau verhogen. Dit scenario (hogere temperaturen en minder waterbeschikbaarheid) kan de duurzaamheid van de wijngaard in gevaar brengen. Het verhogen van de efficiëntie van het watergebruik (WUE, de hoeveelheid C-winst ten opzichte van waterverlies) is een relevante doelstelling om de impact van de klimaatverandering te verminderen.

Plantentranspiratie is het proces waarbij water als damp verloren gaat, voornamelijk van de bladeren naar de atmosfeer. De waterverdamping verlaagt de bladtemperatuur om een ​​goede bladstofwisseling te behouden. Bladtranspiratie wordt gedeeltelijk gereguleerd door huidmondjes, dit zijn poriën aan de onderkant van wijnrankbladeren die bestaan ​​uit twee gespecialiseerde cellen die een centrale opening flankeren (Dow et al., 2014). Huidmondjes regelen de bladgasuitwisseling: waterdampverlies en kooldioxidetoename. Wijnstokken vertonen variabiliteit in de reactie van huidmondjes op omgevingsfactoren, die afhankelijk zijn van de variëteit (Chaves et al., 2010). Het best gedocumenteerde mechanisme is de reactie op watertekort, waaruit druivenrassen worden geclassificeerd als anisohydrisch of isohydrisch. Syrah en Grenache zijn respectievelijk de twee modelvarianten van deze reacties op waterstress (Schultz, 2003). Omgekeerd is het mechanisme in reactie op temperatuur niet zo veel bestudeerd.

De temperatuur heeft ook een sterke invloed op de rijping van bessen en de kwaliteit van de wijn. In verschillende wijnbouwregio's over de hele wereld zijn warmere temperaturen geassocieerd met een hogere suikerconcentratie, minder zuurgraad en minder anthocyaninegehalte (die verantwoordelijk zijn voor de kleur en smaak van rode wijn) bij de oogst (Mira de Orduña, 2010). Bovendien begint de suikerophoping eerder in het seizoen en wordt deze ontkoppeld van anthocyanine. Deze veranderingen kunnen een negatieve invloed hebben op de wijnkwaliteit. Desalniettemin hebben sommige variëteiten minder gereageerd op opwarming en hebben ze de bessenkwaliteit behouden in warmere omgevingen.

In deze studie wilden we de stomatale reactie op opwarming bestuderen en de impact ervan op de efficiëntie van het watergebruik op blad- en hele plantniveau in twee variëteiten met contrasterend stomataal gedrag en ook de effecten op de bessensamenstelling.

Materiaal en methoden

We voerden een veldexperiment uit in een wijngaard bij INTA Experimental Station Mendoza. We vergeleken Syrah- en Grenache-planten onder controleomstandigheden met planten die werden blootgesteld aan passieve verwarming van knopburst tot oogst. Figuur 1 beschrijft het verwarmingssysteem, eerder ontwikkeld door Sadras en Soar (2009). Planten werden gedurende het hele groeiseizoen onder goed bewaterde omstandigheden gehouden. We hebben de lucht- en bladtemperatuur gemeten om temperatuurbehandelingen te karakteriseren. We evalueerden ook koolstofassimilatie (An), stomatale geleiding (gs), intrinsieke bladwatergebruiksefficiëntie (WUEint) en opbrengstwatergebruiksefficiëntie (WUEyield). WUEint is de verhouding An/gs ​​en WUEyield is de verhouding tussen de plantopbrengst en de totale hoeveelheid water die tijdens het seizoen door irrigatie wordt toegediend. We hebben ook de huidmondjes (porie) lengte gemeten. Daarnaast volgden we de rijping van bessen van veraison tot oogst door het suikergehalte (ºBx), de pH en het versgewicht van de bessen (g) te meten. Het totale anthocyaninegehalte werd bepaald bij veraison, midden rijping en oogst. In het groeiseizoen 2016/17 zijn gasuitwisselings- en stomatale metingen uitgevoerd. Bessenrijping en WUEyield werden beoordeeld in 2016/17 en daarnaast in 2017/18.

resultaten

Het verwarmingssysteem steeg met gemiddeld 1,1 ºC gemiddelde luchttemperatuur, met betrekking tot de controle-omstandigheden van oktober tot maart (wijnstokteeltseizoen op het zuidelijk halfrond) in seizoen 2016/17. Tijdens de bladontwikkeling werden planten blootgesteld aan een stijging van 1,4 ºC. Voor het seizoen 2017/18 bedroeg de gemiddelde temperatuurstijging 2,7 ºC. Deze waarden zijn in overeenstemming met sommige klimaatveranderingsvoorspellingen voor de druiventeeltregio's van Mendoza en voor andere over de hele wereld (Cabré et al., 2016; Santillán et al., 2019). In elke variëteit verhoogde het verwarmingssysteem ook de bladtemperatuur. Omdat planten zich echter in goed water bevonden, konden bladeren de luchttemperatuur volgen en hun functie behouden.

1.       Links: Passief verwarmingssysteem. Het bestond uit polycarbonaatplaten die een tentje vormen onder de luifel, met een zenitale opening. Zonnestraling verwarmt de lucht in de tent, de hete lucht stijgt op en verhoogt de temperatuur van de luifel. Rechts: Panelen geplaatst in Grenache planten in de wijngaard. INTA-experimenteel station, Mendoza, Argentinië, 2017.

Rassen vertoonden verschillende reacties op verwarming in bladgasuitwisseling. Grenache verhoogde An en gs onder verwarming, maar dit leidde tot een afname van WUEint. Bij dit ras kwamen langere huidmondjes vaker voor in de verwarmde planten, wat betreft bestrijding. Dit suggereert dat verhitting sinds het begin van de bladontwikkeling (d.w.z. knopuitbarsting) leidde tot anatomische veranderingen in Grenache, met de bijbehorende fysiologische respons: hogere An en gs. Syrah, aan de andere kant, handhaafde WUEint onder zowel controle- als verhittingsomstandigheden, omdat An en gs niet waren gewijzigd, noch de stomatale lengte. Belangrijk is dat de WUE-opbrengst bij beide rassen in de twee geëvalueerde seizoenen onder warmere omstandigheden afnam. Omdat de toegepaste hoeveelheid water voor alle behandelingen gelijk was, was de afname van de WUE-opbrengst te wijten aan opbrengstverlies. Dit zou erop wijzen dat in een warmere omgeving, voor dezelfde hoeveelheid water die wordt toegediend, de opbrengst zal afnemen. Deze resultaten zijn samengevat in figuur 2.

2. Samenvatting van verhittingseffecten op Grenache (links) en Syrah (rechts) in het veld gekweekte planten. In elke variëteit werd een andere strategie gedefinieerd om met verhitting om te gaan.

Bovendien werd de rijping van bessen bij beide rassen beïnvloed door verhitting. Druiven van verwarmde planten hadden een lager versgewicht van de bessen (alleen in het seizoen 2016/17) en een hoger suikergehalte en een hogere pH in beide geëvalueerde seizoenen (linker tabel in figuur 3). Toen we anthocyanine vergeleken met suiker, kregen we in verwarmde druiven van beide variëteiten een lagere totale anthocyanine:suikergehalteverhouding (rechterpaneel in figuur 3). Deze situatie (hogere suiker en pH, lagere anthocyanine) komt veel voor in warme streken en kan in de toekomst verergeren, wat een negatieve invloed heeft op de samenstelling en veroudering van bessen en wijn.

3. Samenvatting van het verwarmingseffect op het versgewicht en de samenstelling van bessen. Verwarming verhoogde het suikergehalte en de pH, en verlaagd versgewicht van de bessen (linker tabel); en verlaagd totaal anthocyaninegehalte, voor dezelfde hoeveelheid suiker (rechterpaneel).

Conclusies

In dit werk ontdekten we dat Grenache beter reageerde op toenemende temperatuur. Het veranderde zijn bladfunctie door g te verhogen en zo water te verliezen om de verwarming het hoofd te bieden. Dit leidde tot een toename van An, maar in mindere mate, dus WUEint nam af, met betrekking tot controleplanten. Aan de andere kant gedraagt ​​Syrah zich als een tolerante variëteit, omdat het zijn bladfunctie onder controle en verwarmde omstandigheden handhaaft. Waarschijnlijk ligt de mate van temperatuurstijging die in dit onderzoek is bereikt (gemiddeld 1,1 ºC) binnen het temperatuurbereik dat Syrah kan verdragen zonder zijn gedrag aan te passen. Desalniettemin daalde de WUEyield in beide rassen. Wanneer extrapolaties van bladeren WUE naar WUE van de hele plant worden gedaan, kunnen er enkele contrasterende resultaten verschijnen, zoals in dit geval voor Syrah. Waterverliezen en ademhaling van stammen, wortels of druiven worden niet in aanmerking genomen wanneer WUE wordt gemeten op bladniveau (Tomás et al., 2014). Bovendien werd de bessensamenstelling bij beide rassen negatief beïnvloed. Sommige strategieën voor het beheer van het bladerdak worden bestudeerd om de rijping van bessen te vertragen en de heetste maanden van de zomer te vermijden, zoals laat snoeien (Bustos Morgani et al., 2022), ernstig snoeien van scheuten, bladverwijdering of schaduwnetten, onder andere (Gutiérrez- Gamboa et al., 2021). Verdere studies die behandelingen met verwarming en watertekort combineren, zijn nodig, gezien het contrasterende gedrag van deze twee variëteiten.

Bron: Vino Joy News/ N. Wang
Geen bericht waar we in België moeten van wakker liggen maar gezien de omvang vond ik toch dat dit het vermelden waar was…

Weilong’s vineyards in Australia

Weilong Grape Co, de op twee na grootste wijnproducent van China, is van plan om meer dan 420 hectare van zijn wijngaarden in Australië te verkopen voor 14,3 miljoen dollar, een jaar nadat China's strafheffingen op Australische wijnen zijn druivendroom hebben verpletterd.

Volgens een verklaring vrijgegeven door Weilong op 6 juli, de op twee na grootste wijnproducent van het land en de grootste biologische wijnmakerij, zou het zijn wijngaarden in Coomealla en Nyah in Murray, die goed zijn voor 76% van zijn totale wijnproductie in Australië, verkopen aan " verlichten van de financiële en bestuurlijke stress voor haar Australische dochteronderneming”.

De in Shandong gevestigde Chinese wijnproducent kocht de wijngaarden tussen 2016 en 2018 in wat werd beschreven als Murray's "grootste investering in een decennium", vertelde executive officer van Murray Valley Wine Growers, Mike Stone, aan het Australische nieuws ABC.

In die tijd, toen de betrekkingen tussen China en Australië vriendschappelijk waren, was China de grootste en meest winstgevende exportmarkt van Australië, en het spoorde een wijnmakerij aan om veel te kopen van Chinese investeerders.

Meegaand op de groeigolf kocht Weilong de afgelopen jaren ongeveer 600 hectare wijngaarden in Victoria en New South Wales, en bouwde een gloednieuwe wijnmakerij met een capaciteit van 26.000 ton net ten zuiden van Mildura "met plannen voor toekomstige uitbreiding", kondigde het aan op de tijd.

Maar het kwam allemaal tot stilstand toen China in augustus 2020 een antidumpingonderzoek naar Australische wijnen aankondigde, waardoor de Australische wijnexport werd gekurkt.

De verkoop kwam slechts een jaar nadat China formeel tot 218% bestraffende tarieven op Australische wijnen invoerde, waardoor de Australische wijnexport van AU$ 1,2 miljard binnen een jaar is teruggebracht tot slechts AU$ 214 miljoen.

Dit is de eerste grote uitverkoop van een Chinese wijnmakerij nadat het verpletteren van strafheffingen het bijna onmogelijk heeft gemaakt om Australische wijn terug te sturen naar de Chinese markt.

De verkoop, zoals het beursgenoteerde bedrijf aan de Shanghai Stock Exchange bekendmaakte, omvatte 167,55 ha wijngaarden in Coomealla en 260,41 ha in Nyah en andere bijbehorende activa, voor respectievelijk AU$26,6 miljoen en AU$44,4 miljoen.

Met de verkoop houdt Weilong nog wat wijngaarden over in Australië. Terwijl het zijn wijngaarden snel aan het lossen is, zegt het bedrijf dat het de bedoeling is om de financiële stress te verlichten en als de betrekkingen tussen China en Australië verbeteren, heeft het voorraden die in de komende twee jaar aan de vraag van het bedrijf kunnen voldoen.

'Klimatologische omstandigheden' en de verzoeken van een 'bepaald aantal wijnboeren' waren de redenen voor Jean-Marie Garde, president van de Pomerol-appellatie, om de regelgevende instantie Institut National de l'Origine et de la Qualité (INAO) te vragen om het al lang bestaande verbod op irrigatie tijdelijk ongedaan maken.

Het gunstige nieuws werd gedeeld via e-mails met een begeleidende brief van het INAO van 20 juli 2022.

In de uit het Frans vertaalde brief staat dat na "rekening houdend met de uitzonderlijke ecologische omstandigheden" van de wijngaarden die hebben geleid tot "een situatie van aanzienlijk watertekort" en "na het advies van de voorzitter van de CRINAO" (de regionale commissie van de INAO), acht de INAO uw verzoek gerechtvaardigd en verleent zij een uitzondering op het verbod op het irrigeren van de wijnstokken die geschikt zijn voor de productie van wijnen met een door Pomerol gecontroleerde oorsprongsbenaming vanaf vandaag [20.2022] en uiterlijk augustus 15, 2022'.

Wijnbouwers kregen te horen dat de uitzondering werd verkregen om 'extreme situaties aan te pakken' en werd gevraagd om 'het alleen te gebruiken wanneer het absoluut noodzakelijk was'.

Ook werd overgebracht dat de 'uitzonderlijke mogelijkheid bijzonder wordt bewaakt'.

Alle aanvragen voor irrigatie moeten ten minste twee dagen vóór de voorgestelde irrigatie naar het Pomerol-syndicaat worden gestuurd. Ze moeten de exacte grootte van het voorgestelde gebied aangeven volgens de kadastrale gegevens, de betrokken druivenrassen en de aard van de irrigatiemethoden.

Deze worden vervolgens naar zowel interne als externe keuringsinstanties gestuurd voordat goedkeuring wordt verleend of geweigerd.

Het INAO verwijst naar specifieke voorschriften met betrekking tot het gebruik van irrigatie volgens bepaalde milieucodes, waarvan er één betrekking heeft op het 'evenwichtig beheer van de watervoorraden'. Een ander geeft aan dat ‘de gemiddelde maximale belasting per hectare van een geïrrigeerd perceel niet hoger mag zijn dan de waarde die is vastgelegd in het bestek van de appellatie, namelijk 5.500 kilogram per hectare voor zwarte druiven en voor witte druiven’.

Daarin staat dat alle door de prefecten (de vertegenwoordiger van de Franse staat in een departement of regio) vastgestelde algemene maatregelen die het gebruik van water in het departement beperken, bindend zullen zijn voor alle telers en dat de oppervlakte van de betrokken percelen in geen geval waarmee rekening wordt gehouden bij de berekening van het jaarlijkse potentieel van producenten voor de oprichting van VCI (een regeling die producenten in staat stelt een voorraad wijn opzij te zetten om op een later tijdstip te gebruiken wanneer de opbrengsten laag zijn).

Ze stellen ook dat de opbrengst van de geïrrigeerde percelen 'niet kan worden verhoogd voor de oogst van 2022'.

Jonge wijnstokken die geen fruit produceren, tussen de vier en zes jaar oud, blijven vrijgesteld van irrigatie.

Bron: Marc Vanel / Wijnwijnwijn

Begin juli verzamelde de jury van het Concours Mondial de Bruxelles in Anadia, Portugal om een reeks van zilveren en gouden medailles uit te reiken aan mousserende wijnen afkomstig uit 25 landen, waaronder Belgie. Ons land deed het uitzonderlijk goed met een oogst van 15 medailles.

De mooiste verrassing was er voor Domaine du Ry d’Argent. Hun cuvée Grande Réserve Lizy 2019 kreeg de titel  ‘Revelation Sparkling Wine for Belgium’,  de beste revelatie bij de Belgische mousserende wijnen. Een eer die slechts voor 6 van de 960 deelnemende wijnen was weggelegd. De Grande Réserve Lizy 2019 is de nieuwste mousserende wijn van het domein en het resultaat van 15 jaar kwaliteitsvol werk.

In de categorie gouden medailles valt vooral wijndomein Ruffus op met niet minder dan 3 winnende wijnen: hun Chardonnay Brut 2020, hun Chardonnay Brut 2019 en vooral hun Grand Millésime 2018 die gebotteld werd naar aanleiding van de twintigste verjaardag van het domein.

Gouden medailles waren er voor wijndomein Chant d’Eole voor zijn prestigieuze Blanc de Blanc 2015 ( + 2 zilveren medailles), Entre-deux-Monts voor de Bacquaert Brut 2018, Wijnkasteel Genoels Elderen voor zijn Black Pearl 2018 en het jonge Wijndomein Vandersteene voor zijn Blanc de Blancs. Het is verheugend om vast te stellen dat onze wijnmakers hun wijnen langer laten rijpen en de kwaliteit ervan internationaal wordt opgemerkt.

In de categorie zilveren medailles scoorde Ruffus met zijn Brut Sauvage 2020, Domaine du Chant d’Eole twee keer met hun Brut Blanc de Blanc 2018 en de 2018, Wijndomein Vandersteene met zijn Tradition en zijn Blanc de Noirs. Twee nieuwkomers in deze competitie haalden meteen een zilveren medaille binnen: Tour de Tilice voor hun 2020 en Domaine W voor hun Brut de Brabant 2019.
Tchin!

Meer details op results.concoursmondial.com

20-30  PACKWINE (virtual event)
                    www.packwine.com.
                    20 sept : Opening Expo
                    27 sept : Forum

21        Wedstrijd beste Belgische wijn (BELGIË)
                  https://www.bestebelgischewijn.be/nl

05-07 CapeWine 2022 - Kaapstad (ZUID-AFRIKA)
          https://www.capewine2022.com/
31-04 43e World Congress of Vine and Wine     (MEXICO)
          nog geen details bekend

  1-3 World Global Chenin conference – Stellenbosch (Z-Afrika)

           www.chenincongress.com

15-18 SIMEI 2022 – Milaan (Italië)
          Salone Internazionale Macchine per Enologia e Imbottigliamento
          Internationaal Forum voor Oenologie en Botteling-technieken

www.simei.it

16-17 Wine Industry Financial Symposium (USA)
          https://na.eventscloud.com/website/5035/home

20       Horeca Expo 2022 (BELGIE)
           https://www.horeca.expo.be/nl/

17-19 Feb   Weimesse Berlin 2023 (DUITSLAND)
                    https://www.weinmesseberlin.de
19-21 Maa   ProWein 2023
                    https://www.prowein.com
28-30 Nov   Sitevi 2023 - Montpellier (FRANKRIJK)
                    https://en.sitevi.com/