|
Beste wijnbouw(st)er,
De oogst zal nu wel overal binnengehaald zijn. Het is thans verleidelijk om in deze abnormaal zonnige oktobermaand toch nog van de laatste zonnestralen te profiteren.
Tijd dus om te zorgen voor de pruttelende vaatjes in de kelder. Veel succes met de gisting en veel leesplezier!
|
| |
|
Franse wijndruiven groeien uit voormalige vuilnisbelt van kolenmijn in Noord-Frankrijk |
| |
|
Blijkbaar is het MineWine-project uit Genk dan toch niet zo nieuw? (zie deze link). Niet alleen op de mijnterrils van Genk zijn er druiven geplant maar dus ook in koolstorten in N-Frankrijk.
|
| |
|
Een stuk weelderig land in Noord-Frankrijk is een voormalige terril en is de plek waar het afval van de kolenmijnen werd gedumpt. Ze zeggen dat je zo oud kunt worden als goede wijn, maar hoe zit het met vino in een hoop afval?
Afgelopen zomer verschroeide een hittegolf in Frankrijk het land, en druiventelers vonden een manier gevonden om er een speciale oogst van te maken die binnenkort zal worden omgezet in "Charbonay" -wijn. De 10-jarige wijnstokken werden "Charbonay" genoemd als een woordhuwelijk tussen de klassieke chardonnay-druif en "charbon", wat steenkool betekent in het Frans.
Een weelderig stuk land in Noord-Frankrijk is een voormalige terril, waar het afval van de kolenmijnen werd gedumpt. Alleen al in Noord-Frankrijk zijn er meer dan 350 terrils, ook wel stortplaatsen genoemd, en mensen zijn op zoek geweest naar milieuvriendelijke toepassingen voor wat vroeger industrieel afval was. Proberen om een terril te transformeren in een wijnmakerij heeft extra uitdagingen. Het land is steil hellend, waardoor het moeilijk is om moderne machines te gebruiken. Het grootste deel van deze wijnbewerking wordt met de hand gedaan.
Maar nog belangrijker, hoe smaakt het allemaal?
"Charbonay" is beschreven als "geurend en zeer boterachtig", en de vintage zou naar verluidt "goed te vergelijken zijn met witte bordeaux in dezelfde prijsklasse."
De eigenaar van de wijnmakerij zegt dat de oogst van dit jaar, driemaal die van het voorgaande jaar wordt, wat bewijst dat zelfs een hoop afval je een reden kan geven om "Proost!" te zeggen.
Zo wijnbouwers te Genk: de challenge is er!
|
| |
|
'Olfactometer' brengt geuren naar VR-werelden voor een wijngeur-game |
| |
|
Bron : Engineering & Technology
|
| |
|
Het apparaat is gemaakt door een team van onderzoekers van Stockholm en Malmö University en maakt het mogelijk om in VR-omgevingen te ruiken en er is een 'wijnproefspel' ontwikkeld om het uit te testen. Het spel ziet de gebruiker wijn ruiken in een virtuele wijnkelder en punten krijgen als ze de verschillende aroma's in elke wijn correct raden.
In het spel beweegt de deelnemer zich rond in een virtuele wijnkelder, pakt virtuele wijnglazen met verschillende soorten wijn op en raadt de aroma's. De kleine geurmachine is bevestigd aan de controller van het VR-systeem en wanneer de speler het glas optilt, komt er een geur vrij.
"We hopen dat de nieuwe technische mogelijkheden ertoe zullen leiden dat geuren een belangrijkere rol gaan spelen in de ontwikkeling van games", zegt Jonas Olofsson, hoogleraar psychologie en leider van het onderzoeksproject. De olfactometer, die 3D-geprint kan worden, bestaat uit vier verschillende kleppen die elk zijn verbonden met een kanaal met in het midden een ventilator die lucht in een buis zuigt
|
| |
|
Met behulp van de computer kan de speler de vier kanalen besturen, zodat ze in verschillende mate openen en verschillende geurmengsels bieden. De geurmelanges kunnen de complexiteit van een echt wijnglas nabootsen. Het spel heeft verschillende moeilijkheidsgraden met toenemende complexiteit.
“Zoals een normaal computerspel moeilijker wordt naarmate de speler beter wordt, kan het geurspel ook spelers uitdagen die al een gevoelige neus hebben. Dit betekent dat de geurmachine zelfs kan worden gebruikt om wijnproevers of parfumeurs op te leiden”, voegt Olofsson toe. Reuktraining is een methode die door artsen wordt aanbevolen voor mensen die hun reukvermogen verliezen na verkoudheid en andere virussen, maar veel mensen stoppen met trainen omdat het te saai wordt.
"Voor degenen die bijvoorbeeld hun reukvermogen hebben verloren na Covid-19 of om andere redenen, kan de nieuwe technologie een kans betekenen om hun reukvermogen terug te krijgen met behulp van game-based training", voegde hij eraan toe. ,Alle code, blauwdrukken en instructies voor de machine zijn online beschikbaar, evenals de code voor het virtuele wijnproeverijspel. De onderzoekers hopen dat geurende computerspelletjes ook voor andere doeleinden bruikbaar kunnen worden.
Simon Niedenthal, interactie- en game-onderzoeker aan de universiteit van Malmö, zei dat de beslissing om het "open source" te maken is genomen om de toegankelijkheid, reproduceerbaarheid en vergelijking van onderzoeksresultaten te bevorderen. “Maar het betekent ook dat de kosten van de apparatuur sterk worden verlaagd, waardoor deze voor meer mensen beschikbaar is. Voor ons is dat belangrijk', zegt Niedenthal.
|
| |
|
Groep wijnbouwers uit Bordeaux lanceert ‘Union des Vignerons Bordeaux Pirate’ |
| |
|
Een reactie van moderne en innovatieve wijnmakers op de ‘verplichte’ standaardisering en stereotypering van de huidige (ook in België) hopeloos verouderde appelatiestructuren.
Bron: Decanter/Mazzeo
|
| |
|
Laurent Cassy (links) en Jean-Baptiste Duquesne (rechts)
Het project begon in 2019 als een Facebook-groep, gecreëerd door de in Graves gevestigde wijnmaker Jean-Baptiste Duquesne van Château Cazebonne. De positieve reacties van zowel het publiek als collega-wijnmakers die volgden, waren voor de groep aanleiding om officiële erkenning na te streven. ‘Het idee begon bij mij en bij mijn vriend Laurent David van Château Edmus in St-Emilion. Hij bracht me op het idee van de naam "piraat",' vertelde Duquesne aan Decanter. ‘Dus in december 2019 heb ik een Facebook-groep met de naam Bordeaux Pirate opgericht om te laten zien dat Bordeaux anders kan zijn. Iedereen kon zich aansluiten bij de groep en meepraten over nieuwe dingen die in de regio gebeuren. We hebben nu ruim drieduizend leden, van wie ongeveer een tiende producenten zijn.’
De groep stelde zich in januari 2020 voor aan het publiek en de handel, toen Duquesne samen met zes collega-wijnmakers exposeerde op de Wine Paris-beurs. ‘Toen sloeg Covid toe en stopte alles voor twee jaar’, legde Duquesne uit. Verdubbeld in omvang, keerde het collectief terug om te exposeren in 2022 terwijl het werkte aan het bereiken van een officiële status.
De Union des Vignerons Bordeaux Pirate is opgericht met als belangrijkste doel alternatieve en innovatieve wijnmakers te associëren. ‘Het gaat niet meer in Bordeaux, we hebben gestandaardiseerde en stereotiepe wijnen. Ons sleutelwoord is innovatie', zegt Duquesne, wiens co-gefermenteerde Cabernet Franc en Sauvignon Blanc cuvée en het werken met verwaarloosde Bordeaux-druiven voorbeelden zijn van activiteiten die worden gezien als een uitdaging voor de status-quo.
‘Maar alles wat nieuw is, is interessant voor ons. Het kan de verpakking zijn, de stijl van de wijn, de manier waarop je in de wijnmakerij werkt of met het publiek communiceert, 'voegde hij eraan toe.
Volgens de groep hebben onconventionele Bordeaux-producenten weinig kans om opgemerkt, besproken en verhandeld te worden, waarbij verenigingen zoals het Bordeaux Syndicat en de meervoudige classificatiesystemen van de regio alleen openstaan voor diegenen die voldoen aan de criteria die zijn vastgelegd in de appellatiestructuur van Bordeaux.
Om deze uitdaging aan te gaan, wil de Unie alternatieve producenten een collectief platform bieden om te communiceren met professionals en met het publiek. ‘De enige manier waarop ik mijn wijnen door een journalist moet laten proeven, is ze naar het Syndicat te sturen, maar dat kan ik alleen doen als ze worden geëtiketteerd met een benaming [wat niet het geval is]. In Bordeaux moet je conformistisch zijn, je hebt geen andere keuze', zei Duquesne. ‘Dit wordt de enige manier voor nieuwe, innovatieve wijnmakers om hun wijnen te laten proeven.’
Om lid te worden van de Pirate Union, moeten wijnmakers een jaarlijkse vergoeding betalen - van € 200 tot € 400, afhankelijk van de grootte - en minstens één van hun wijnen als 'piraat' laten bestempelen door een jury van vakexperts. 'Alle piratenwijnen zullen ons logo dragen, maar daar werken we nog aan omdat we het woord 'Bordeaux' er niet op mogen gebruiken', aldus Duquesne.
Hij benadrukte dat, in tegenstelling tot andere organisaties, de Piratenunie zich niet bezighoudt met specifieke productiemethoden of filosofieën. In plaats daarvan zet het in op een focus op persoonlijke identiteit en innovatie door het lidmaatschap zo open mogelijk te houden: 'Alleen zo zullen we meer innovatie in de regio zien. We moeten de reeks criteria die officieel een Bordeaux-piraatwijn zullen definiëren nog afronden, het enige voor nu is dat alle wijnen biologisch moeten zijn.'
De criteria zullen worden afgerond in oktober, wanneer de groep van plan is om zijn eerste formele proeverij en jureringsdag te organiseren. De volgende stappen omvatten het bouwen van een website en de organisatie van een reeks officiële evenementen in heel Frankrijk.
|
| |
|
Rassentrends - Zal GenZ Merlot redden? |
| |
|
Bron: WineOpinions
Een recent onderzoek onder 1.375 leden van de Wine Opinions consumentenpanel was gericht op de evolutie van gunst voor toonaangevende wijnsoorten. Respondenten werd gevraagdom uit een lijst de variëteiten te halen die ze vroeger vaak kochten, maar nu nog zelden of nooit kopen. Vervolgens werd hen gevraagd om alle variëteiten even die ze nu vaak kopen, maar vroeger kochten zelden of nooit. De resultaten wijzen op evoluerende smaken en aankoopvoorkeuren.
De netto veranderingen in frequentie in het verleden versus de huidige frequentie van aankoop van variëteiten onder respondenten in totaal zijn gedetailleerd in de grafiek. Sauvignon Blanc is de enige witte variëteit met een groeiende aankoopfrequentie, met aanzienlijke nettodalingen voor de andere witte wijn variëteiten. Onder rode wijnen (altijd al veel populairder dan wit) zijn er indrukwekkende netto winsten in aankoopfrequentie voor Cabernet Sauvignon, Pinot Noir en Red Blend-wijnen. Syrah vertoont een lichte nettowinst, terwijl Merlot een nettodaling laat zien in frequente kopers, gelijk aan die van Chardonnay.
Mannelijke vs vrouwelijke respondenten
Een blik op de netto winsten en verliezen bij mannelijke respondenten vertonen slechts een lichte stijging in hun frequentie van aankopen voor Sauvignon Blanc (+2%). Netto aankoopfrequentie bij mannen voor de andere witte variëteiten vertoonden significante dalingen, vooral voor Pinot Grigio (-28%). Tussen de rode wijn rassen, de netto toename van de aankoopfrequentie voor Pinot Noir (+32%) en Red Blends (+33%) overtroffen de netto stijgingen bij de aankoop van Cabernet Sauvignon (+26%) en Syrah (+10%).
Vrouwelijke respondenten waren grotendeels verantwoordelijk voor de netto toename van de aankoopfrequentie voor Sauvignon Blanc (6%). Maar hun netto dalingen in aankoopfrequentie voor Riesling (-24%) was significant groter dan de netto daling bij mannen (-8%). Terwijl een kleiner percentage van de vrouwen kocht meer Cabernet Sauvignon (+10% netto vs. +26% netto voor mannen) en ze waren minder vaak Syrah kopen (-12%) hun netto verandering in het kopen van rode melanges was een verbazingwekkende +40%.
Van alle consumentensegmenten is de groep onder de ‘-40 jaar’-respondenten vertoonden het hoogste percentage van verhoogde aankoop van Sauvignon Blanc (+14%). Zoals de andere respondentensegmenten, vertoonden ze dalingen in aankoopfrequentie voor alle andere witte wijnen. Cabernet Sauvignon en Red Blends waren de toonaangevende gainers in aankoopfrequentie onder de ‘-40’-respondenten (respectievelijk +18% en +22%). Zij ook boekte een nettowinst van +8% op de aankopen van Syrah. En respondenten onder de ‘40 jaar’ lieten een nettowinst van +2% zien in aankopen van Merlot.
|
| |
|
Onderzoek: te veel zon kan nieuwe wijndruiven-wijngaardsystemen vereisen |
| |
|
Het overschakelen van een van de meest voorkomende en meest gebruikte geleiding-systemen om wijnstokken te telen terwijl ze groeien, zou de effecten van extreme temperaturen op cabernet sauvignon en andere druiven die veel voorkomen, kunnen verminderen, concludeert een studie van de Universiteit van Californië in Davis.
Zoals iedereen kan zien, groeien wijnstokken op structuren. Het meeste van wat mensen in de rijen wijnstokken zien, zijn die met verticale scheuten, of ‘VSP’-trellises (vertical shoot positioning-geleiding). Wijnstokscheuten worden getraind/geleid om op te groeien in verticale, smalle rijen met het fruit dat lager bij de grond groeit, waardoor een grotere blootstelling aan zonlicht mogelijk is.
Maar in een zes jaar durend onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Plant Science, suggereren onderzoekers dat er een andere manier is. Een enkel geleidingsysteem met hoge draad, aan de andere kant, "laat de wijnbladeren toe om de druiven te verduisteren."
Deze hekjes zijn ongeveer 5½ voet (170cm) lang en niet alleen beschermen ze druiven beter tegen schade door de zon, ze kunnen ook betere opbrengsten opleveren, zeggen onderzoekers.
"We ontdekten dat telers met de enkelvoudige hoge-draad-systemen een meer handelbare opbrengst krijgen voor de hoeveelheid water die ze zouden moeten toepassen, omdat het systeem de meest ideale verhouding bladoppervlak tot vrucht heeft", zegt hoofdauteur Kaan Kurtural, professor van wijnbouw en oenologie en een uitbreidingsspecialist bij UC Davis.
Kurtural zei dat telers gemakkelijk kunnen overschakelen naar deze hoge-draad-systemen zonder een hele wijngaard te hoeven aanpassen. De conversie kan ongeveer 18 maanden duren.
"Dit lijkt een geweldige manier om de volgende eeuw van druiventeelt in te gaan," zei Kurtural.
Om meer informatie te krijgen, vroeg de North Bay Business Journal een andere studieauteur, Runze "Cliff" Yu, assistent-professor van Viticulture California State University, Fresno. Yu's antwoorden zijn bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
|
| |
|
Wat is de reden dat Vertical Shoot Position (VSP) systeem al zo lang in de industrie worden gebruikt? Is het gedaan voor een bepaald voordeel?
De VSP's zijn netjes en kunnen worden gebruikt in kleinere rijenafstanden zonder problemen met schaduw tussen rijen, dit is zeer gunstig voor de kustgebieden omdat de grondprijzen hoog zijn. Ook hebben ze relatief meer openheid in het bladerdak, wat goed kan zijn om een goede luchtstroom te behouden wanneer de ziektedruk vooral hoog is, dit komt vooral voor in de kustgebieden. Is niet gebleken dat dit systeem nadelig is voor druiven, of is dat nu het geval bij klimaatveranderingen?
Hier in Californië is het zonlicht onze grootste zegen, en het kan ook onze ergste vijand blijken te zijn. De openheid die VSP's bieden, is gewoon niet meer bevorderlijk. Met de constante en frequente hittegolven en gemiddelde luchttemperatuur, zijn de trossen/bessen op VSP's zeer gemakkelijk te verbranden, wat zal leiden tot verlies in opbrengst en kwaliteit.
Dit is heel gebruikelijk in het Napa-gebied. Uit onze andere studies kan één enkele hittegolf met een duur van drie tot vier dagen, anthocyanines, flavonols en tannines significant (30-40%) worden afgeleid met VSP's. Je kunt je voorstellen hoe erg het kan zijn als er in één zomer meerdere hittegolven zijn, VSP's bieden gewoon niet genoeg bescherming. Is het altijd zo geweest dat zonlicht niet goed is voor druiven? Waarom heeft niemand de tijd genomen om een betere manier te vinden om ze te verduisteren?
Zonlicht is meestal goed voor druiven, maar we hebben hier in Californië te veel, in combinatie met de toenemende hitte. De regio's aan de noordkust worden heter en heter. De telers hebben zich dit gerealiseerd en proberen preventieve methoden te gebruiken, maar vergeleken met het aanleggen van een wijngaard met de juiste trellis-opstelling, zullen deze benaderingen kostbaar zijn in tijd en geld.
Hoeveel beter rendement uit dit systeem ten opzichte van het oude?
Uit deze studie hebben we een opbrengststijging gezien van 16%-20% opbrengstverhoging - of meer, als we proberen de opbrengst te maximaliseren - met een enkele hoge draad met betere kwaliteit.
De verschillen waren constant gedurende de twee jaar van dit onderzoek. De telers aan de noordkust zijn misschien niet enthousiast over de opbrengstverhoging, maar ze kunnen geen nee zeggen tegen de efficiëntie en betere kwaliteit.
Het grootste obstakel zal zijn of de Napa-telers zich willen aanpassen, aangezien ze proberen het imago van deze traditionele look te behouden om toeristen aan te trekken en hun gewoontes te veranderen. Ze maken zich zorgen of de wijngaarden eruit zullen zien als in de Central Valley, waardoor ze er misschien niet zo 'premium' uitzien. Maar uiteindelijk staat de veranderende omgeving hen gewoon niet toe om dezelfde dingen te doen als 20-30 jaar geleden, dus moeten ze zich dienovereenkomstig aanpassen.
Hoe traditioneel de wijnindustrie ook is, wat hebben de auteurs te zeggen over hoe zij denken dat hun idee zal worden ontvangen?
Ik denk dat dit trellis enige weerstand kan krijgen, zeker van de telers aan de noordkust. Maar zoals ik al zei, met het veranderende klimaat en ook het tekort aan arbeidskrachten, kunnen de telers gewoon niet dezelfde praktijken doen en hopen dat de resultaten hetzelfde zullen zijn. Als ze dat doen, moeten ze mogelijk hun wijnkwaliteit, verouderingspotentieel en de algehele winstgevendheid in gevaar brengen.
|
| |
|
“The Wine Bible 3rd Edition” van Karen Macneil |
| |
|
Een review door Miquel Hudin
Op de vraag welk boek je moet lezen om in wijn te duiken, zijn er altijd twee die me meteen te binnen schieten.
De eerste is Jancis Robinson's "24-Hour Wine Expert" voor diegenen die een snelle duik in de wijnwereld willen nemen, gevolgd door Karen Macneil's "The Wine Bible". Ik zou hieraan willen toevoegen dat Elizabeth Schneider's "Wine for Normal People" ook een zeer goede optie is, maar die een herwerkte tweede editie nodig heeft.
Ondanks de nogal formidabele titel van The Wine Bible, is het een zeer vriendelijke referentie en Macneil heeft het in de loop der jaren aangescherpt sinds de eerste editie in 2000 verscheen. De 2e editie nam wat meer tijd in beslag en kwam in 2015 aan. Nu, in 2022, ik heb de kans gehad om een preview te bekijken van de 3e editie die medio oktober wordt uitgebracht en het is een duidelijke upgrade van de vorige editie.
Ten eerste, en ik kan dit niet genoeg benadrukken, het is in kleur! Terwijl zwart-wit goedkoper is om uit te komen, hebben wijnboeken echt kleur nodig of schieten ze gewoon tekort. In feite is dit het grootste probleem dat ik heb met een bepaalde uitgever van wijnboeken. Maar naast de kleurupgrade is het boek (op de een of andere manier) gecomprimeerd, waardoor het 200 pagina's minder lang wordt, wat mogelijk lijkt vanwege een kleinere letterafstand en een reorganisatie van informatie. De totale afmetingen zijn ook vriendelijker, aangezien de 2e editie (die ik ook bezit) eigenlijk erg oncomfortabel is om door te bladeren omdat hij lang, zwaar en met dun papier is. Daardoor heb ik het zelden van de plank gehaald.
Er zijn een aantal regio's/landen geüpgraded in deze nieuwe editie, zoals: Jura & Savoie, Sicilië, Kroatië, Ribeira Sacra, Valdeorras en een paar andere. Griekenland en Zuid-Afrika blijven echter krap en verdienen veel meer ruimte dan gegeven. Maar om de een of andere onverklaarbare reden weet Duitsland zijn 40 pagina's vast te houden. Dit is niet exclusief voor The Wine Bible, aangezien elke wijnreferentie ouder dan twee decennia dit lijkt voort te zetten uit een tijdperk waarin Duitse wijnen opmerkelijker waren op het internationale wijntoneel dan tegenwoordig om meer paginaruimte te rechtvaardigen dan bijvoorbeeld Italië of Spanje .
Maar het enige dat echt opviel, is dat dit boek echt een volledige revisie is. Alles wat ik ter plaatse controleerde met de 2e editie, toonde aan dat het was herschreven om de huidige situatie zoveel mogelijk in een gedrukt boek weer te geven. De complexiteit van de verschillende mousserende wijnen die in Penedès naast elkaar bestaan, wordt bijvoorbeeld heel goed behandeld. Evenzo ziet Groot-Brittannië een uitgebreidere toegang, aangezien de wijnen (althans op het sprankelende front) zijn gegroeid en inderdaad het vermelden waard zijn.
Dit is waarom ik zeg dat Macneil op dit gebied echt heeft uitgeblonken en een geweldige wijnreferentie heeft genomen en deze nog groter heeft gemaakt.
Er zijn echter enkele vreemde items, maar deze hebben meestal niets te maken met de wijninformatie, maar meer met de dingen eromheen. Catalunya is bijvoorbeeld geen provincie in Spanje (het heeft eigenlijk vier provincies). 'Samfaina' is niet het Catalaanse woord voor 'romesco', want de eerste is eigenlijk een Catalaanse ratatouille (een groentegerecht) en de tweede is een saus op basis van tomaat en amandel. Of dan is het heel vreemd dat Kroatië en Slovenië "onder Sovjetcontrole werden gebracht" toen Joegoslavië niet alleen zijn eigen land was, maar eigenlijk een van de "niet-gebonden landen" in de 20e eeuw.
Er zijn ook een paar namen van druivenrassen verkeerd gespeld, maar dat gebeurt. Zoals iedereen waarschijnlijk zal raden, is wat mij het meest raakt, dat Priorat wordt beschreven als "monolithische wijnen die tot de krachtigste in Spanje behoren". Toegegeven, dat is een eerlijke beschrijving… als we het hebben over de wijnen uit 2005.
Ik ben misschien aan het muggenziften, maar ik heb er echt een hekel aan om dergelijke fouten te vinden, omdat ze me dan andere dingen in vraag stellen die ik niet zo goed ken en het vermindert de algehele glans van een verder prima referentie lichtjes.
Mijn aanbeveling staat er echter nog steeds in dat dit over het algemeen een van de beste algemene referenties over wijn is die er zijn, maar begrijp het alleen daarvoor: wijn. De terzijdes over eten, politiek en taal zijn wisselvallig, maar ik hoop dat ze zullen worden gladgestreken om de wijninformatie in een toekomstige editie te evenaren.
Te koop : Amazon
|
| |
|
Sinds 2012 is de Europese productie van containerglas met 18,6% gegroeid – met een gemiddelde groei van 1,7% per jaar in 2021. De Europese containerglasindustrie produceerde meer dan 83,3 miljard flessen en potten voor zowel de Europese als de wereldmarkt en kondigde de hoogste productiegroei ooit geregistreerd voor voedsel- en drankverpakkingen van glas.
Dat is een situatie die al verstoringen veroorzaakte in de toeleveringsketen van fijne wijn, waarbij veel producenten over de hele wereld, afhankelijk van Europese flessen, 18 tot 24 maanden van tevoren voorraad moesten bestellen.
Maar daar houdt de verstoring niet op.
Wat er gebeurt, omvat onder meer stijgende gasprijzen, want in september waren de kosten 15 keer hoger dan vóór de crisis, waardoor ze 10 keer hoger waren dan de prijzen in de VS en ruim boven de prijzen in Azië. Mogelijk zal een aantal industriële fabrieken de komende weken hun deuren sluiten of de productie in Europa verminderen, met ernstige gevolgen voor de toeleveringsketen.
Tot slot, alsof dit nog niet genoeg is, zal de EU debatteren over haar nieuwe richtlijn inzake verpakkingsafval, die, indien wettelijk ingevoerd, het uiterlijk van goede wijnflessen zou kunnen veranderen. Hoe kunnen wijnproducenten zich voorbereiden op wat komen gaat?
ARENI Global sprak met Adeline Farrelly, secretaris-generaal van de in Brussel gevestigde European Container Glass Federation (FEVE). Bij haar waren Pauline Vicard, ARENI CEO, en Felicity Carter, ARENI Editor.
Volg de podcast via:
|
| |
|
Deze wijnmaker vertrouwt op de kracht van kristallen |
| |
|
Absoluut niet mijn ding, maar wie ben ik om hierover te oordelen…
Natuurlijke wijnmakers proberen te beperken wat ze tijdens de fermentatie aan wijn toevoegen, zoals gist en zwavel. Maar een Sonoma-wijnmaker doorbreekt deze gewoonte met één onorthodoxe toevoeging: kristallen.
|
| |
|
Sinds 2018 voegt Jason Ruppert, eigenaar van kleine natuurlijke wijnmakerij Ardure Wines, kristallen zoals rozenkwarts, labradoriet en fluoriet toe aan zijn wijnen terwijl ze gisten en verouderen. Zijn doel? Voeg wat extra "good vibes" toe aan elke fles. "Mensen zijn gestrest", zei Ruppert. "We zijn allemaal erg moe, en elke extra vibratie - elke extra intentie - achter het product is het waard."
Tot voor kort was Ruppert een eenzame wolf in zijn benadering - niet dat het hem stoort. De meeste wijnmakers, zelfs veel van Rupperts natuurlijke wijnbroeders, zouden een wenkbrauw optrekken bij het idee van kristalfermentatie. "Ik denk dat de eerste reactie was: 'Dit is het meest Noord-Californische dat we ooit hebben gezien'", zegt Ed Feuchuk, vice-president marketing bij Calistoga's Tank Garage Winery, die net als Ardure een aanhang heeft ontwikkeld voor zijn experimentele benadering van wijnmaken.
|
| |
|
Een rozenkwartskristal zit op de bodem van een klei-amfora, die wordt gevuld met een wijn gemaakt met een mix van Frontenac- en St. Croix-variëteiten voor Ardure-wijnen.
Ruppert geeft toe dat zijn proces geworteld is in spiritualiteit, niet in wetenschap. Hij heeft geen proeven uitgevoerd om definitief te bewijzen of en hoe kristallen wijn beïnvloeden, maar hij gelooft dat er een belangrijk en merkbaar verschil is. En het is misschien niet zo woo-woo als het klinkt.
Ruppert gelooft dat Egyptenaren, Grieken en Romeinen soms kostbare edelstenen en kristallen in bekers wijn plaatsten om de potentie te vergroten. Kwarts wordt vaak aangetroffen in wijngaardbodems en velen geloven dat dit een minerale kwaliteit aan de wijnen geeft. (De wetenschappelijke verdiensten van die theorie zijn fel bediscussieerd.) En een van de belangrijkste preparaten die in de biodynamische landbouw worden gebruikt, is fijngemalen kwartskristal dat in koeienhoorns wordt geplaatst. De hoorns worden in de grond begraven om de fotosynthese te verbeteren; kwarts absorbeert en straalt licht uit.
Voordat hij met Ardure begon, werkte Ruppert als sommelier voor de restaurantgroep achter Atelier Crenn met drie Michelin-sterren en het inmiddels ter ziele gegane restaurant Molina in Mill Valley. Hij is gefascineerd door kristallen sinds hij een kind was, verwijzend naar zichzelf als "een complete rotshond" en verzamelaar.
"Je kunt erin geloven of niet, maar de wijnen hebben altijd een zekere mate van levendigheid en mensen begrijpen dat, ongeacht of ze weten dat het met kristallen is gemaakt of niet," zei hij, erop wijzend dat horloges al lang op kwarts vertrouwden vanwege zijn vermogen om frequenties genereren.
Ruppert beschouwt zijn ambacht nog steeds als zero-zero wijnmaken, het uiterste van natuurlijk wijnmaken waar absoluut niets extra's aan wordt toegevoegd. De kristallen, zei hij, zijn niet-toxische, natuurlijke elementen die de chemie van de wijn niet beïnvloeden. Ruppert gelooft dat ze de "natuurlijke integriteit" van de wijn daadwerkelijk versterken.
Elke oogst gebruikt Ruppert dezelfde set kristallen voor het vergisten van een reeks druivensoorten zoals Zinfandel, Chardonnay en Muscat Canelli, die wordt gebruikt om een sinaasappel Pet Nat te maken. Hij haalt ook hybride druiven uit de achterkant van de Tahoe Rim in Nevada; het is een andere Hij plaatst de kristallen op de bodem van klei-amfora, een oud wijnbereidingsvat dat zijn oorsprong vindt in het land Georgië en onlangs weer populair is geworden. De kristallen blijven in de amfora voor fermentatie en vervolgens ongeveer 11 maanden rijpen. Rupport plaatst ook zwarte shungite-bollen bovenop elk vat als een "extra beschermingslaag". Uiterst zeldzaam en gemaakt van koolstof, wordt shungiet gebruikt om bacteriën en elektromagnetische velden (EMV's) af te weren. "Techniek is overal om ons heen, en EMV's zijn enigszins schadelijk in overmaat", zegt Ruppert, die thuis naast zijn tv shungite heeft.
Zodra hij een vintage bottelt, wast Ruppert de kristallen in een zout- en wateroplossing voordat hij ze in zijn tuin begraaft om op te laden bij volle maan. Bij de volgende volle maan laadt hij ze drie dagen onder het maanlicht op, waar ze 'hemelse energieën verzamelen'.
"Ze werken al 11 maanden en zijn erg moe", zegt Ruppert. “De wijn heeft in wezen hun sap afgetapt. Het is alsof je een batterij oplaadt.” Toen Tank Garage Winery, gespecialiseerd in experimentele, eenmalige blends, hoorde van het kristalfermentatieproces, was het team geïntrigeerd en nodigde Ruppert vorig jaar uit om er met hen over te praten. Feuchuk noemde het "een van de meest gepassioneerde toespraken die we ooit hebben gehoord", en van daaruit besloot Tank de methode van Ruppert te proberen. Eigenaar James Harder keurde zelfs een aanzienlijk "kristalbudget" goed voor het streven.
Tank's eerste kristalrelease van de vintage 2021 komt uit op 14 oktober. Er zijn 85 gevallen van Crystal Visions ($ 75) - een Cabernet Sauvignon uit San Benito County - die zijn naam dankt aan het compilatiealbum van Fleetwood Mac-zanger Stevie Nicks. manier waarop hij conventionele wijnbereidingsnormen uitdaagt.
|
| |
|
Tankwijnmaker Bertus van Zyl selecteerde deze Cabernet voor het kristalproject omdat het al een beetje een afvallige was. "Het was iets dat zo tegen de stroom inging van de traditionele Californische Cabernet. Het is meer hartig, pittig, kruidachtig", aldus Van Zyl. "Dus we dachten: 'Waarom leunen we hier niet op?'"
Door erin te leunen, moest de Cabernet anders worden verwerkt dan traditioneel. Van Zyl fermenteerde de Cabernet-trossen met alleen de stelen versus alleen bessen, een proces dat vaker voorkomt bij druiven zoals Pinot Noir of Syrah. Stengels kunnen pittige tannines en soms groene plantaardige tonen toevoegen, die veel Cabernet-producenten proberen te vermijden. Het team stampte vervolgens de druiven met de voet, een gebruikelijke aanpak in de natuurlijke wijnwereld die zachter is dan mechanisch pletten.
Tank plaatste enkele kristallen in de fermentatiebakken voor het ongeveer 26-daagse fermentatieproces en plaatste vervolgens andere rond de bakken en vaten. Van Zyl heeft Crystal Visions gerijpt in neutraal eikenhout - een andere zeldzame benadering met Cabernet in Napa, dat doorgaans op nieuw eikenhout vertrouwt. Tank zal deze wijn slechts een jaar nadat de druiven zijn geplukt vrijgeven, terwijl de meeste Cabernet een paar jaar in het vat rijpen.
De wijnmakerij is van plan de kristallen deze oogst opnieuw te gebruiken, maar met verschillende druivensoorten.
"Experimenteren is wat we hier doen," zei Feuchuk. “We presenteren dit niet als sluitende wetenschappelijke gegevens. Wat de kristallen ermee deden, dat is aan de wijndrinker om te beslissen.”
|
| |
|
Red blotch(rode vlekken)-virus voor het eerst gedetecteerd in Australië op wijndruiven |
| |
|
Geen directe dreiging voor Belgische wijnbouwers maar steeds goed om weten…
|
| |
|
Een druivenziekte die voornamelijk alleen in de USA voor kwam en nog niet eerder in Australië is gevonden, is in drie afzonderlijke staten vastgesteld.
Belangrijkste punten:
De druiven- en wijnindustrie zegt dat er geen bewijs is van verspreiding van het rode vlekvirus naar wijngaarden of kwekerijen
Het virus bevindt zich mogelijk al meer dan tien jaar in Australië maar had nog geen kans om zich te verspreiden
In Zuid-Australië, West-Australië en Victoria is het rode vlekvirus aangetroffen in wijndruiven.
Het virus niet ontdekt in commerciële stok-kwekerijen.
Volgens Tony Battaglene, de Australische Grape and Wine-topman, werd het ontdekt tijdens willekeurige bioveiligheidstests.
"Het lijkt erop dat het binnenkomt wanneer mensen wijnstokken hebben meegebracht uit waarschijnlijk de Verenigde Staten," zei hij.
Het virus verhindert de fotosynthese in wijnstokken en tast het fruit aan.
"De suikers gaan niet in de druif zelf, ze blijven in het blad", legt Battaglene uit.
"De bessen rijpen pas later, sommige trossen rijpen nooit.
Ter info:
GEMEENSCHAPPELIJKE NAAM: Grapevine Red Blotch Disease / Red Blotch Disease
WETENSCHAPPELIJKE NAAM: Grapevine Red Blotch-virus / Grapevine Red Blotch-geassocieerd virus (GRBaV)
ZIEKTE BESCHRIJVING: Grapevine red blotch-ziekte is een nieuw geïdentificeerde ziekte die wordt veroorzaakt door het Grapevine red blotch-geassocieerd virus (GRBaV) dat zowel in jonge als volwassen wijngaarden kan worden aangetroffen. Het is aanwezig in Californië, Maryland, New York, North Carolina, Oregon, Pennsylvania, Texas, Virginia en Washington, en in de provincie Ontario, Canada. De ziekte kan een aanzienlijke impact hebben op de druivenproductie.
SYMPTOMEN:
Bladsymptomen - Onregelmatige vlekken op bladbladen aan de basis van de scheuten en gedeeltelijk of volledig rood worden van secundaire of tertiaire aderen aan de onderkant van het blad. Dit rood wordende symptoom van aangetaste bladmessen wordt vaak verward met symptomen veroorzaakt door het virus van de druivenbladrol. Symptomen van rode vlek omvatten echter niet het naar beneden rollen van bladranden, wat meestal wordt gezien bij bladrolziekte.
Vruchtsymptomen - Rode vlekziekte kan een vertraagde rijping veroorzaken en de vruchtkleur veranderen en ook resulteren in kleinere bessen. Een afname van 4 tot 5 eenheden Brix (een maat voor het suikergehalte) in vergelijking met gezond fruit wordt waargenomen in de vruchten van geïnfecteerde wijnstokken.
BIOLOGIE: De ziekte wordt veroorzaakt door een enkelstrengs circulair DNA-virus GRBaV, behorend tot het geslacht Grablovirus onder de familie Geminiviridae. GRBaV is een overdraagbaar virus en de driehoekige alfalfa treehopper (Spisistilus festinus) is de vector.
|
| |
|
Spissistilus festinus bron: Bugguide.net
BEHEERMETHODEN: Er is geen remedie bekend voor de rode vlekziekte. Het enige beschikbare beheer is om geïnfecteerde planten in wijngaarden te vervangen door schone, gecertificeerde virusvrije voorraden als plantmateriaal. Er wordt gesuggereerd dat het bedriegen van symptomatische wijnstokken en herbeplanting met schone wijnstokken die zijn afgeleid van virus-geteste bestanden, verliezen tot een minimum beperken als de incidentie van rode vlekken lager is dan 30%, terwijl een volledige wijngaardvervanging moet worden nagestreefd als de incidentie van de ziekte hoger is dan 30%.
"Ze hebben een lager suikergehalte, een slechte kleur en er zijn effecten op de tannines en de fenolen - al die dingen die je het smaakprofiel geven.
|
| |
|
Opnieuw Australische belangstelling voor de Belgische wijnbouw-groei |
| |
|
Een snapshot dat gepubliceerd werd op een Australische wijnbouwers-website.
Helaas staat ernaast een heleboel minder fraaie berichten…
Wil je het eens lezen: klik hier
|
| |
|
