Beste wijnbouw(st)er/ wijnbouwsympatisant

Een dramatische zomer voor schimmelgevoelige soorten. Ook in het buitenland zijn de gevolgen catastrofaal. (Lees maar in het addendum van het artikel in de rubriek ‘Klimaat’ hierover).
Desondanks was er veel mailverkeer in wijnbouwland over andere topics. Hieronder vind je het ‘destillaat’ van augustus.  Ik hoop dat de brief jullie nog tijdig bereikt i.v.m. enkele events op het einde van augustus. Willen jullie je event kenbaar maken: laat het me dan minimaal 5 weken vooraf weten aub.

Ook wil ik bij deze laten weten dat door vakantie de nieuwsbrief met het overzicht van september vermoedelijk 6 à 10 dagen later zal verschijnen dan normaal het geval is. Dus pas aanvang oktober.

Veel leesplezier!

Klik op de afbeelding om het filmje te zien

Bron: C. Baraniuk/BBC

(Artikel getipt door Bart Bosmans, thx Bart!)

Druiven – en de wijnindustrie die ervan afhankelijk is – worden bedreigd door extreme weersomstandigheden zoals hittegolven, maar het besproeien ervan met mariene microben kan hen helpen zich aan te passen.

Toen een zinderende hittegolf een groep wijnstokken in Portugal trof, leek het einde nabij voor deze vruchtdragende planten. De temperatuur steeg gedurende de dag tot een verzengende 42°C. Maar niet alle wijnstokken die met deze aanval te maken kregen, waren hetzelfde: sommigen hadden een geheim wapen.

De hittegolf was eigenlijk een kunstmatige hittegolf, gecreëerd in een laboratorium om de omstandigheden na te bootsen die grote delen van Zuid-Europa deze zomer toevallig ervaren. De wetenschappers die het experiment uitvoerden, hadden een deel van hun wijnstokken behandeld met een speciale cocktail van bacteriën uit een onwaarschijnlijke bron: Spaanse moerassen. Terwijl alle wijnstokken water kregen, werden ze blootgesteld aan de verzengende hitte.

"Het was behoorlijk verrassend", zegt João Carreiras, promovendus in mariene en milieuwetenschappen aan de Universiteit van Lissabon. "Ik had wel wat resultaten verwacht, maar misschien niet zo significant."

Wijnstokken waarvan de wortels waren blootgesteld aan één groep bacteriën deden het onverwacht goed. Ze verwelkten niet en ontwikkelden geen verkleurde bladeren, in tegenstelling tot sommige andere planten. Ze vertoonden nauwelijks tekenen van hittestress in hun cellen. Voor hen was het alsof de hittegolf niet echt had plaatsgevonden.

Carreiras en zijn collega's moeten nog ontdekken waarom de microben dit effect hadden. Ze hopen echter dat hun onderzoek wijnproducenten kan helpen hun wijnstokken te beschermen tegen het steeds barre en wisselende weer als gevolg van de klimaatcrisis.

Wijnstokken hebben – zoals alle planten – hun eigen microbioom dat hen helpt gezond te blijven en te groeien. Het introduceren van mariene bacteriën zou hen extra winterhardheid kunnen geven

Hittestress kan de druiven die bij de wijnbereiding worden gebruikt, onaangenaam bitter maken, wat resulteert in onevenwichtige wijnen. Ernstige hittegolven beschadigen ook wijnstokken of doden ze zelfs. Door de klimaatverandering zijn hittegolven over de hele wereld nu al waarschijnlijker, soms met verwoestende gevolgen. "Het kan een heel veld vernietigen", zegt Carreiras. (Lees meer over hoe de klimaatverandering de smaak van wijn beïnvloedt.)

Het idee om planten te behandelen met microben uit ‘harde’ omgevingen, om te zien of dat hun groei of weerstand tegen verschillende soorten stress verbetert, bestaat al tientallen jaren. Onderzoekers in de jaren negentig onderzochten het concept van het gebruik van bacteriën die in de oceanen voorkomen. Meer recentelijk hebben verbeteringen in de DNA-sequencing-technologieën wetenschappers in staat gesteld mariene microben in detail te analyseren, wat betekent dat ze kunnen identificeren welke plantengroeibevorderende eigenschappen kunnen hebben.

Waarom wijnstokken specifiek behandelen met bacteriën uit kwelders (:zoutwater moerassen)? Het idee is dat planten die in de zoute omstandigheden in deze moerassen groeien, tegen zware omstandigheden moeten kunnen. "Ze kunnen spanningen verdragen waar niet veel planten in de buurt komen: zoutgehalte, hitte, vervuiling, zware metalen", zegt Carreiras. De microben die met deze planten geassocieerd zijn, hun microbioom, zijn vermoedelijk ook geëvolueerd om in een dergelijke omgeving te gedijen. Die microben kunnen een beschermend effect hebben op planten, suggereert Carreiras.

Bij het laboratoriumexperiment dat Carreiras en zijn collega's uitvoerden, werden de wijnstokken een paar maanden onder gecontroleerde omstandigheden gekweekt en vervolgens in groepen verdeeld. Het team heeft in de weken voorafgaand aan de hittegolf een oplossing toegepast met mengsels van bacteriën die uit de kwelders waren verzameld op sommige groepen. Toen voerden ze de hitte op.

Daarna analyseerde het team de bladeren, door er bijvoorbeeld krachtig licht doorheen te laten schijnen om de structuur van de cellen zichtbaar te maken. Hieruit bleek dat de met de tweede bacteriecollectie behandelde wijnstokken nauwelijks last hadden van de hitte. Normaal gesproken zou je verwachten dat er na zo’n aanval schade aan de celwanden van de plant zou optreden, zegt Carreiras, maar bij die wijnstokken was dergelijke schade nauwelijks zichtbaar.

‘Microben passen zich al duizenden jaren aan en evolueren’, zegt Katherine Duncan, een microbiële chemicus aan de Universiteit van Strathclyde, die op zoek is naar nieuwe medicijnen die worden geproduceerd door mariene bacteriën. "Het is logisch om naar hen te kijken voor natuurlijke oplossingen."

De toepassing van microben op gewassen staat echter nog in de kinderschoenen, waarschuwt Duncan. Ze zegt dat het belangrijk zal zijn om uit te zoeken hoeveel boeren nodig hebben om microbiële soorten op specifieke planten af ​​te stemmen.

"Ik vind het interessant dat ze naar mariene bronnen zijn gegaan", zegt António Graça van Sogrape, een wijnbedrijf in Portugal. Graça heeft een werkrelatie met een van de auteurs van het artikel, maar was niet betrokken bij het onderzoek. Daarnaast onderzoekt Sogrape de toepassing van extracten van zeealgen op wijnstokken, om te zien of dit de planten helpt om met droogte om te gaan.

Onder druk van droogte en hittegolven gebruiken wijngaarden technologie zoals druppelirrigatie om hen te helpen het hoofd te bieden, maar dat is niet altijd voldoende

In mei mengden de onderzoekers een deel van hun bacteriecollecties met water en pasten de behandeling een maand lang één keer per week toe op rijen 16 jaar oude en nieuw aangeplante wijnstokken in een Portugese wijngaard. De huidige hittegolf zal hen op de proef stellen.

Carreiras voegt eraan toe dat hij en zijn collega's al werken aan alternatieve methoden om de bacteriën toe te passen – van het in korrels stoppen die aan de grond kunnen worden toegevoegd tot het inbedden ervan met druivenpitten.

De laatste stap is ervoor te zorgen dat de wijn drinkbaar is. Graça zegt dat onderzoekers moeten aantonen dat de microben geen ongewenste veranderingen in de zuurgraad of het suikerniveau veroorzaken, wat de smaak van de druiven en de wijn die ervan wordt gemaakt in gevaar zou brengen. Carreiras en zijn collega's hebben tijdens hun experimenten nog geen druiven geproefd die van de wijnstokken zijn geproduceerd, hoewel ze dat in de toekomst wel van plan zijn.

Gezien het tempo van de klimaatverandering hebben wijnmakers dringend manieren nodig om hun gewassen veilig te stellen. Niettemin heeft Carreiras goede hoop dat het verfijnen van het microbioom van deze waardevolle planten boeren kan helpen zich aan te passen.

Ter info:   (bron – Reuter)

De cavasector denkt dat het door de schaarste aan regen tussen de 35% en 55% aan druiven kan verliezen vergeleken met een relatief normale oogst, zegt Quim Tossas, voorzitter van AE CAVA, een businessgroep die 75% van de producenten van de bruisende drank vertegenwoordigt.

Hierop aanvullend: Decanter schat de oogst voor Italië dit jaar maar liefst 14% lager dan 2022.

Hier vind je een filmpje (17 minuten) van de levering van betonnen vaten op het domein Troon August (dit jaar). Op zich niets uitzonderlijk maar toch altijd leuk om te naar te kijken. Waarom staat dit bij de nieuwe producten: wel, hier wordt gesproken (en geleverd) over een dolia-vat. Dit is mogelijk wel de meest recente innovatie in tankbouw voor de wijnbouw en daar wou ik jullie toch even laten meegenieten. Een dolia is een omgekeerde eivorm (brede omtrek is bovenaan) en qua fermentatie-gedrag biedt dit nauwelijks verschil met de klassieke eivorm of andere vaten maar het verschil zit in het sedimentatie-gedrag (uitzakken van vaste partikels). Dit zou naar verluid hier veel beter verlopen met hogere puurheid en betere extractieresulaten.  Nomblot is één van de weinige leveranciers en daarom vindt ook hun link hieronder terug over het dolia-vat.
Veel kijkplezier.

Klik op de foto hierboven om de film te starten… of klik hier.   Nomblot dolia: klik hier

Dr. Akif Eskalen, UCCE-specialist in plantenpathologie, gevestigd bij UCD.

University of California Cooperative Extension (UCCE) en de afdeling Plant Pathology van UC Davis (UCD) hielden op 31 juli een velddag op het UCD Armstrong Field Station waar deelnemers de werkzaamheid van de momenteel beschikbare en nieuwe voorlopige synthetische, biologische en organische fungiciden visueel konden vergelijken. De proef- en velddagpresentatie werden geleid door Dr. Akif Eskalen, UCCE-specialist in plantenpathologie, gevestigd bij UCD.

Eskalen legde uit: "Fungicidefabrikanten komen elk jaar met nieuwe materialen. Als je je behandelprogramma baseert op de materialen die twintig jaar geleden beschikbaar waren, loop je achter op de tijd. De velddag wordt ook bijgewoond door landbouwadviseurs van UCCE, geregistreerde ongediertebestrijdingsadviseurs (PCA's) en vertegenwoordigers van fungicidenleveranciers die de prestaties kunnen evalueren van nieuwe producten die nog niet commercieel verkrijgbaar zijn.

Jaarlijkse veldproeven met fungiciden worden al vele jaren uitgevoerd bij experimentele wijngaarden van UC en op commerciële wijngaarden met medewerkers in nabijgelegen Delta-wijngaarden met gevoelige wijndruivenrassen zoals Chardonnay en Chenin Blanc. De voorganger van Eskalen, wijlen UCCE-plantenpatholoog Dr. Douglas Gubler, voerde de proeven de afgelopen jaren samen met zijn laboratoriumpersoneel uit.

Eskalen gaf een kort overzicht van druivenmeeldauw (PM) in Californië, veroorzaakt door de biotrofe schimmel Erysiphe necator die verliezen veroorzaakt aan de kwaliteit en opbrengst van druivengewassen. PM komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is goed aangepast aan de groei in Californië. Het is wereldwijd een van de economisch belangrijkste ziekten van commerciële druiven. In Californië worden jaarlijks meer kilo's fungiciden gebruikt op meer hectaren wijndruiven om PM te behandelen en te controleren dan voor welke andere ziekteverwekker dan ook.

Eskalen zei dat het in commerciële (niet-biologische) wijngaarden gebruikelijk is dat telers aan het begin van het sproeiseizoen beginnen met het aanbrengen van zwavel (S). Als ze apparatuur in de wijngaard kunnen krijgen, gebruiken ze later in het seizoen synthetische materialen. Hij merkte op dat S al honderden jaren effectieve controle biedt zonder enig teken van resistentieproblemen. De reden dat S niet exclusief kan worden gebruikt, zei hij: "Als de temperatuur boven de 90 graden Celsius komt, kun je geen S of oliën gebruiken, omdat dit kan resulteren in fytotoxiciteit die bladschade veroorzaakt." Hij merkte op dat er synthetische materialen beschikbaar zijn die het grootste deel van de tijd werken, maar dat het een goed idee is om verschillende materialen af ​​te wisselen of te combineren, om het totale aantal spuittoepassingen te helpen verminderen en het risico op resistentie te verminderen. Het wordt aanbevolen om het gebruik van fungiciden met verschillende werkingsmechanismen af ​​te wisselen om te voorkomen dat pathogenen resistentie tegen fungiciden ontwikkelen. Fungiciden worden beoordeeld door het Fungicide Resistance Action Committee (FRAC) met een FRAC-code die mogelijke resistentie aangeeft op basis van hun chemische klasse.

Door Integrated Pest Management (IPM) en cultuurpraktijken toe te passen, zoals bladverwijdering, en de Thomas-Gubler Powdery Mildew Risk Index te gebruiken, kan het mogelijk zijn om het aantal bespuitingen (en de kosten) tijdens het seizoen te verminderen. In het voorjaar, met gunstige omgevingsomstandigheden met voldoende bladnatheid en stijgende temperaturen, beginnen de overwinterende PM-chasmothecia in de wijngaard ascosporen vrij te geven die aan de wijnbladeren blijven kleven. De productie van conidiale sporen vindt plaats 7 tot 10 dagen na de primaire infectie door ascosporen, en conidia worden nog steeds geproduceerd tijdens het seizoen waarin gematigde temperaturen van 70 tot 85 graden F. bestaan, een ideaal temperatuurbereik voor PM-groei. De PM-groei vertraagt ​​bij hogere temperaturen. Wanneer de temperatuur de 40 graden Celsius bereikt, zal de PM afsterven, maar Eskalen adviseerde om de werkelijke temperatuur binnen het bladerdak te kennen, die meestal lager is dan de luchttemperatuur.

Eskalen legde ook uit: "PM houdt niet van suiker. Wanneer het Brix-niveau in druiven een bepaald niveau bereikt (ongeveer 12 graden), stopt PM met groeien." Op dit punt is het meestal veilig om PM-fungicidebehandelingen te stoppen, maar daarna kunnen de groei en infectie van Botrytis een probleem vormen.

Door het koelere lenteweer werd de noodzaak om met de behandelingen te beginnen uitgesteld tot mei van dit jaar, vergeleken met voorgaande jaren toen de behandelingen in april werden gestart. Eskalen zei echter: "De ziektedruk en het klimaat waren dit jaar perfect voor de ontwikkeling van PM in de proefwijngaard. Als het behandelingsproduct goed werkte in de proef, zal het waarschijnlijk ook goed werken in een commerciële wijngaard."

Het eindrapport vermeldt in totaal 65 verschillende materialen die in de proef zijn gebruikt in bijlage H. Het eindrapport vermeldt de resultaten voor proef 1 in tabel 1, met 23 verschillende behandelingen van materialen of combinaties plus een onbehandelde controle; en resultaten voor proef 2 in tabel 2, met 20 verschillende behandelingen van materialen of combinaties. De resultaten in elke tabel worden weergegeven in volgorde van de ernst van de PM-infectie, van lage ernst tot hoge ernst, waarbij onbehandelde controles een incidentie en ernst van 100 procent laten zien.

Het eindrapport voor de proef van dit jaar, en rapporten en resultaten van eerdere veldproeven die teruggaan tot 2003, zijn te vinden op de volgende link: https://ucanr.edu/sites/eskalenlab/Fruit_Crop_Fungicide_Trials

Bron: D. Parkerwong/G.Wine Culture

Het ontstelen of scheiden van de vrucht van de druivensteel – ook bekend als de ‘rachis’, waarmee elke bes is verbonden via kleinere stengels, de steeltjes genoemd – voorafgaand aan de fermentatie is een standaardpraktijk in de moderne wijnbereiding, maar de ontdekking van nieuwe verbindingen in de stengels van wijndruiven heeft ertoe geleid dat onderzoekers in Bordeaux om de voordelen van het opnemen van stengels tijdens deze cruciale productiefase opnieuw te evalueren.

Wijnbereiding met ‘hele clusters’ wordt al lang geassocieerd met de nouveau-wijnstijl van Beaujolais, die vanwege zijn sappige, primaire smaken afhankelijk is van koolzuurmaceratie; Stengels worden traditioneel ook gebruikt in Bourgondië, Côtes du Rhône, Corsica en Barolo, maar naarmate de ontstemmingstechnologie evolueerde, raakte de praktijk uit de gratie in regio's als Bordeaux.

Gisting van hele trossen

De beslissing om steeltjes in een fermentatie op te nemen wordt vaak genomen met de bedoeling de tannine-expressie in wijn te versterken, aangezien fenolverbindingen in overvloed aanwezig zijn in de stengels. Maar zoals onderzoekers van het biochemielaboratorium Laboratoire Excell in Floirac, Frankrijk, hebben geleerd, zit er veel meer in wijndruivenstelen dan eerder werd gedacht: er is ontdekt dat ze de salicylaatfamilie van moleculen en Astilbine bevatten, wat meer licht werpt op hoe het opnemen van steeltjes tijdens de gisting heeft een impact op wijn die verder gaat dan de bijdrage van tannines.

Astilbine is een bekende verbinding in de Chinese kruidengeneeskunde die doorgaans wordt gewonnen uit de bloem Astilbe thunbergii (valse geitenbaard). Studies hebben aangetoond dat het ontstekingsremmende en antioxiderende voordelen heeft en potentieel toont bij de behandeling van nierziekten en obesitas.

Astilbe thunbergii, False Goat’s Beard.

Volgens een van de onderzoekers, Frédéric Massie, technisch adviseur voor wijnadviesbureau Derenoncourt Consultants in de buurt van Vienne, Frankrijk, kan de toevoeging van steeltjes het werkelijke alcoholgehalte in wijn verlagen: de steeltjes kunnen de wijn niet alleen verdunnen door water vrij te geven, maar ook alcohol absorberen. Astilbin vermindert ondertussen de perceptie van alcohol, omdat de aanwezigheid ervan bijdraagt ​​aan de indruk van zoetheid, dichtheid en textuur.

De salicylaatfamilie van verbindingen is intussen van bijzonder belang voor parfumeur en wijnmaker Cédric Alfenore van Biolandes, een smaak- en aromafabrikant in Le Sen, Frankrijk, die ook aan het onderzoek deelnam. Hij legt uit dat ethyl- en methylsalicylaten nuances van frisheid toevoegen aan wijn met aroma's die jeneverbesnaalden bevatten; wintergroen-dominante geneeskrachtige aroma's zoals kamfer; plantaardige tonen van groene peper en tomatenblad; en gemaaid gras, kruiden en witte bloemen.

Cédric Alfenore van Biolandes, een smaak- en aromafabrikant in Le Sen, Frankrijk.

Deze kenmerken zullen afhankelijk van de concentratie salicylaten min of meer waarneembaar zijn: hogere niveaus betekenen meer versheid.

Naast de salicylaten merkt Alfenore op dat er bloemige terpenen zijn (citronellol, geraniol, oxy rose); benzaldehyde (een verbinding die tonen van amandel en kers toevoegt); en vetzuren zoals myristine die in stengels voorkomen. Hoewel ze in zeer kleine hoeveelheden aanwezig zijn en hun concentraties variëren afhankelijk van de grondsoort, druivensoort en vintage, resulteert hun aanwezigheid in een boeket van aroma's en ongelooflijke smaken.

Bron: M. Vesseth/Wine Economist

Dit zijn onzekere tijden voor de mondiale economieën en ook voor de economie van de wijnindustrie. Het Internationale Monetaire Fonds heeft onlangs zijn halfjaarlijkse update van de World Economic Outlook uitgebracht en het verhaal dat daarin wordt verteld kan zo optimistisch of pessimistisch zijn als je maar wilt.

Landing: Zacht, Hard, Trampoline

Het ‘glas halfvol’-verhaal is dat de inflatie voor de wereldeconomie als geheel lijkt te vertragen en dat de mondiale groei ook vertraagt. Maar er crasht niets... tot nu toe. Dat maakt de mogelijkheid van een “zachte landing”-scenario waarschijnlijker dan een paar maanden geleden. Misschien zullen de vertragende economieën de stijgende prijzen matigen zonder dat er een scherpe, banenvernietigende recessie nodig is. En misschien zullen de belangrijkste centrale banken de renteverhogingen een halt kunnen toeroepen voordat ze te ver gaan.

Een ‘zachte landing’ is verre van zeker, maar het zou wel mogelijk kunnen zijn. Dat is goed nieuws voor een sombere wetenschapper als ik, want één alternatief is het ‘harde landing’-scenario, waarbij de werkloosheidscijfers inzoomen om de inflatie terug te dringen (of de mogelijkheid van een ‘trampolinelanding’, waarbij de anti-inflatiezenuwen falen en de prijzen weer omhoog springen. ).

Langs de opwaartse rentecurve…

Dezelfde problemen gelden in de Verenigde Staten, waar de economische groei beter stand lijkt te houden dan in sommige andere regio's. Maar de bezorgdheid wordt vooral vergroot door een fenomeen dat de ‘omgekeerde rentecurve’ wordt genoemd. Een rentecurve geeft het rendement op staatsobligaties weer van korte termijn (30 dagen) naar lange termijn (30 jaar). Normaal gesproken loopt de curve vanaf 2021 omhoog, zoals in de grafiek hierboven, wat logisch is omdat langetermijnbeleggers hogere rendementen zouden moeten ontvangen voor het nemen van het risico dat gepaard gaat met activa met een langere looptijd. Je kunt beter raden hoe de economische omstandigheden er over 30 dagen uit zullen zien dan over 30 jaar, dus het rendement over 30 jaar zou hoger moeten zijn.

Er wordt veel aandacht besteed aan de rentecurve onder beleggers. De New York Times en de Wall Street Journal publiceren dagelijks rendementscurvegrafieken. En de Japanse centrale bank maakt het beheer van de rentecurve feitelijk tot een van haar beleidsdoelstellingen.

In deze context is een omgekeerde rentecurve, waarbij de rente op obligaties met een langere looptijd lager is, zoals in de recente grafiek hierboven, een raadsel en een alarm. Het is een raadsel omdat het niet duidelijk is waarom investeerders bereid zouden zijn om voor minder geld op langere termijn te lenen. Denken zij dat de inflatie, die vandaag relatief hoog is, in de toekomst waarschijnlijk veel lager zal zijn en dat de inflatiepremie die nodig is om prijsstijgingen te compenseren dus lager zal zijn dan nu?

Wat? Ik, zorgen?

Of is het omdat ze verwachten dat de huidige hoge rente de economie in een recessie zal duwen? Dalende inkomens hebben de neiging de rente te verlagen omdat de vraag naar leningen kleiner is. En een zich verdiepende recessie zou de Federal Reserve waarschijnlijk dwingen de rente weer te verlagen. Tot op het niveau dat de rentecurve lijkt te voorspellen? Dat is iets om je zorgen over te maken.

En beleggers maken zich zorgen omdat de omgekeerde rentecurve een zeer goede staat van dienst heeft als het gaat om het voorspellen van recessies. De economie stort niet onmiddellijk in, maar uiteindelijk. Ongeveer een jaar nadat de curve omkeert en het recessiealarm afgaat, wordt de groei negatief.

Als we de korte, scherpe schok van de periode van de covid-pandemie buiten beschouwing laten, vond de laatste aanhoudende recessie ongeveer vijftien jaar geleden plaats, tijdens de mondiale financiële crisis. De zwakke economie had op veel manieren gevolgen voor de wijnindustrie, maar omruilen (naar lagere prijzen) en omruilen (naar meer informele wijnmerken) maakten deel uit van het verhaal. Zou dat opnieuw gebeuren als er nu een recessie zou optreden?

Ja, dat denk ik wel, tenminste tot op zekere hoogte. Maar de wijnmarkt is in veel opzichten veranderd sinds de laatste grote crisis. De groei van de Amerikaanse wijnverkoop was bijvoorbeeld nog steeds behoorlijk sterk toen de crisis begon, terwijl de markt vandaag al slap is en een recessie schadelijker zou kunnen zijn.

De trend naar premiumisering is ook sterker geworden, wat gevolgen zou kunnen hebben voor het in- en overruilen. Het hart van de markt is verschoven naar hogere prijsniveaus die mogelijk andere kenmerken vertonen dan voorheen. En natuurlijk lijkt de verkoop van wijn nog afhankelijker van een relatief klein segment van de totale markt, dus hun specifieke reacties zijn erg belangrijk.

Het feit dat de groei van de wijnverkoop zich steeds meer concentreert in het luxegedeelte van het spectrum, is op dit moment verontrustend. De verkoop van luxegoederen in het algemeen steeg tijdens de covid-pandemie. Het geld uit stimuleringsbetalingen van de overheid plus het geld dat niet aan diensten werd besteed, financierde een luxe-uitgavengolf. Recente financiële rapporten suggereren dat krappere consumentenbudgetten een groot deel van deze uitgaven tot stilstand hebben gebracht, behalve aan de zeer hoge kant (denk aan Birkin-tassen). Zelfs Champagne voelt de druk, is mij verteld.

De wijneconomie ervaart tegenwoordig veel stress en onzekerheid. Het zou geweldig zijn als de omgekeerde rentecurve deze keer een vals alarm bleek te zijn. Duimen!

Te koop aangeboden : oogst druiven van 100 planten Regent en 100 planten Johanniter. Door tijdsgebrek kan ik zelf geen wijn maken van mijn druiven en ik zou het dan ook fijn vinden als iemand anders de druiven kan verwerken tot wijn. De druiven zijn heel gezond. Bij interesse kan je altijd eens komen kijken. Het oogstmoment is te bepalen door de koper. Ik kan de druiven wel plukken en leveren. Een compensatie voor de druiven is te regelen bij verkoop.

Mijn gegevens: Davy Bessemans, , Herk-de-Stad, tel 0475 544363

27 augustus:   Toer Lekker Oost-Vlaams 2023
                                               met diverse wijnbouwers : kijk hier

Iedere tweede zondag van september organiseert het Wijndomein Aldeneyck het niet te missen Wijnfeest.

U kunt uw zinnen helemaal laten bekoren in de binnentuin van het domein, waar u van 13u tot 20u kan genieten van Live-muziek, hapjes en de Aldeneyck wijnen.

Geniet van een gratis geleid bezoek door wijnmakerij en wijngaard tussen 13u en 17u30 (om het half uur).

Ook in het dorp is het gezellig druk met de jaarlijkse rommelmarkt en Aldeneiker kermis. Het is ieder jaar een onvergetelijk feest!

                www.wijndomein-aldeneyck.be

Wijndomein Pres de Gand

                Zondag 27 augustus 2023 – opendeurdag !  

                www.wijndomein-pres-de-gand.be

·         Vrijdag 1 september: 17u – 23u

·         Zondag 3 september: 14u – 20u
We kijken er naar uit jullie te mogen verwelkomen!

Hondelee 44, Zwijnaarde
          Vrijdag: 17u – 23u
            Zondag: 14u – 20u
www.wijndomeinwaes.be 

28-30 Nov          Sitevi 2023 – Montpellier (FRANKRIJK)
                               https://en.sitevi.com/